Kitap Tür Kategorileri

Babasının patron olduğu küçük kızdan kendim patron olarak çıkmıştım babamın ani kaybı sonucu Florida`daya patron olarak atanmıştım bana bazıları patronum derdi bazıları Ayçiçeği...

Mardinli güzel Rozerîn`in hikayesi... "Eğer seni sevdim diye kızdıysan, sende beni sev al intikamını." "Gerçekten sevmek, fırtınalı havalarda bile birlikte yürümeyi seçmektir." Zinar ve Rozerîn`in hikayesi, zorunlu bir evlilikle başlasa da, zamanla birbirlerini anlamaya ve sevmeye başladıkları bir yolculuğu anlatıyor. Onların karşılaştıkları zorluklar ve belirsizlikler, birbirlerine olan bağlılıklarını ve kararlılıklarını test ediyor. Bu süreçte, sevdiklerini ve hayatlarını sorgularken, gerçeği ve sevgiyi birlikte keşfetmeye çalışıyorlar.Gerçek sevgi, sadece iyi zamanlarda değil, fırtınalı havalarda da birlikte yürümeyi, zorluklarla birlikte başa çıkmayı ve birbirine destek olmayı gerektirir. Zinar ve Rozerîn`in birbirlerine olan güveni ve desteği, fırtınalı havalarda bile birlikte yürümeyi seçtiklerinin en güzel kanıtıdır. Onların hikayesi, sevginin ve bağlılığın zorluklar karşısında nasıl güçlenebileceğini gösterir. VAVEYLA UYGULAMASINDA YAYINDA! Hesap: yar3nnn_00

Asker Savcı kurgusu ~ Tek bir mezarın yanında, belki de binlerce kişi... Hepsinde aynı duygu. Acı, üzüntü ve pişmanlık... Haber kanallarının tek odağı şu an bu cenaze idi. Bu mezarın altında yatan kim miydi? Aslıhan Güner... Belki de ülkenin kaderini bir çok yönden değiştirmeye devam edecek savcıydı. Kokusuzdu Aslıhan. Hiçbirşeyden korkmazdı. Özellikle, bu vatanı çökertmeye çalışan pisliklerden. Sayısız tehtid mesajı, çatışma, ölümler... Hiçbiri Aslıhan`ı durdurmaya yetmedi. Korkmadı, devam etti. Onun için bu zamana kadar önemli olan tek şey vatanıydı. Uykusuz kaldığı gecelerden tutun, birçok başarıya kadar hepsi, bu vatan içindi. Kırmızı albayrak içindi. Nazikti de o. Yardıma muhtaç kişiye bir kere bile sırtını dönmemişti. Asla kadın cinayetlerine tahammülü yoktu Aslıhan`ın. Bir davayı bile bıraktığı görülmemiştir. Ne kadar zor ve tehlikeli olsada. 22 yıl boyunca bu vatana sayısız yardımı dokunmuş bir kadının, şu an başında hüngür hüngür ağlayan insanlar vardı. Muhabirler ve sayısız kamera şu an mezarı çevrelemiş durumdaydı. Ve çektikleri tek şey, Aslıhan Güner`in eşi ve tek kızıydı. Yarbay Oğuzhan Güner ve tek kızları Nehir Güner... Mezarın başında, güçlü durmaya çalışan bir asker. Mezarın başında annesiz ne yapacağını düşünen hukuk öğrencisi. Ve çevrelerinde sayısız ağlama sesleri. Haber kanallarının başlıklarında yazan tek cümle; " Cumhuriyet savcısı Aslıhan Güner`in şüpheli ölümü..." BU KURGUNUN HİÇBİR GERÇEKLİĞİ YOKTUR. TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜ BARINDIRMAKTADIR. KİTAPTA GEÇEN KURUM VE KURULUŞLARLA HERHANGİBİR BAĞLANTISI BULUNMAMAKTADIR. TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR.

parsyilmaz: Eğer ikimiz bir ilerleme kaydetmezsek bizi evlendirecekler. parsyilmaz: İki ailenin de güçlerini birleştirme istediğini gözlerinden gördüğünü varsayıyorum. parsyilmaz: Benimle var mısın, Erva? parsyilmaz: Yapabileceğimiz sevgili rolünde benimle misin?

Kim bilebilirdi ki bu sevdanın bu şekilde yeniden başlayacağını? Ama önlerinde uzun ve dikenlerle kaplı bir yol var.Bu yol bitecek mi?

❤️‍🔥BİR LİSE GÜZELİ, VE LİSE ZORBASI.. 💫Ela hareleri yüzümde dolandı. Bir elini yanağıma koydu, sıcacıktı. "Benden uzak dur küçük kız" dedi. Gözleri tam tersini söylüyordu. "Benden uzak dur ki sana bağlanmayayım. Çünkü ben sana bağlanırsam bir daha ne birinin seni benden almasına ne de senin gitmene izin veririm. Seni unutmak zor, anlatmaksa imkansız. Ama şunu bil; Sen unuttukça hatırladığım, anlattıkça bitiremediğimsin MELEĞİM... - ALINTI- ŞİMDİDEN KEYİFLİ OKUMALAR:)

"İnsan uçurumun kenarına varmadan kanatlanmaz." Elvin Vera Karaer; Karaer Ailesi adına gitmiş olduğu mekânda saldırıya uğrar ve kaçırıldığı adamlar tarafından bambaşka bir şehirde yolun ortasına atılır. Kendisini kaçıranlar veya kaçırılması emrini verenler bir Karaer mi yoksa herhangi bir düşmanları mı? Bunu çözmeye çalışırken hiç beklemediği ve öğrenmemesi gereken her şeyi öğrenen Elvin Vera Karaer, artık kendi ayakları üzerinde durmalıdır. Yıkılarak, yıkımın üzerinden kalktığı an da tekrar düşerek ve sendeleyerekte olsa güçlü bir kadın olarak yeniden doğmak zorundadır.

Adenin 17 yılı gerçek sandığı babasından çektiği acıları unutabilicekmi, 17 yalan çıkan ailesi aden gerçek ailesine alışabilicekmi, Gerçek babasına Baba diyebilicekmi aden,? Kitabıma şans verin...

"Benim güzel ateşim... Sana yalan söyledim." Gözleri aralanmış kız, ona anlamak ister gibi bakıyordu. Siyah incilerinden yayılan ışıltı bir kulu kör edecek kadar büyüleyiciydi. "Senden bir şey değil bir çok şey bekliyorum Ahu Nar." "Korhan..." "Seni istiyorum Ahu Nar. Tenini, nefesini, kalbini, ruhunu deli gibi istiyorum. Benim olmanı her şeyden çok istiyorum. Beni kabul etmeni, beni istemeni deli gibi arzuluyorum. Nefesin olmak istiyorum Ahu Nar. Nefesim olan kadının her şeyi olmak istiyorum..." ***************************** Bir ateş yandı, arşa sıçrayan... Herkesi kör, iki kişiyi köz bırakan! Ahu Nar kaybıyla bitti sandı. Hayat artık bitti! Korhan karşısına çıkana kadar... Aynı acıda kavrulan iki kişi, iki mezarın başında can çekişti. İkisi de yaşatılanın karşılığını istedi. Onlar iki mezar kazdılar, yarılarını da içine kattılar. Kazılan mezar, gencecik iki canı yuttu. Yerine sır dolu bir hayat sundu! Cehennem dünyaya sıçradı. Biri `KOR` diğeri `NAR`dı. Acı bir ateş yaktı, onu dünyaya yaymak ikisine kaldı... ZİYAN oldular ama birbirlerini de böyle buldular... ********************************

Akın ve Mavi Kurt timi bir göreve giderler. Fakat Akın`ın nişanlısı Nida bir kızı kurtarmaya çalışırken vurulur ve komaya girer. Akın bu olay sonucunda çok üzülür fakat yapacak bir şey yoktur. Aradan biraz zaman geçmiştir ve time yeni bir görev verilir. Fakat onları görev yerine gittiklerinde onları şok edecek bir olayla karşı karşıya kalırlar.

17 yıl sonra gerçek ailesinin kendisini bulmasıyla ailesinden ayrılan Eylül`ün serüvenine hoş geldinizzz. Eylül bir emekli asker ve Antep aşiret torunu iken bir anda Mardin aşiretinin ve Karadeniz`in en soylu ailelerinin torunu çıkarsa ne olur? Peki Eylülün ailesi Eylül`ü vermek istemezse ne olur? Buyrun görelim:) Bu hikayede yer ,zaman ,kurgu ve karakterler birer hayal ürünüdür. Lütfen ciddiye almayınız🎀

Gökyüzümde parıldayan bir yıldızsın sen ey güzel sevdiğim. Beni yeniden sevebilir misin? Ya da yeniden sevmeyi bilebilir miyiz? Bana kitaplardan okuma aşkı. Bana aşkını dünyaya yazdıracak kadar sev beni. Gökyüzünde bir yıldız gibi en çokta kalbinde yaşat sevgimi. ``GÖKYÜZÜ BİZ OLUNCA DAHA GÜZELDİ...`` ZEHRA ÖZTÜRK

"Arslan geri dönemez misin?" Derin bir nefes alıp parmaklarımla gözyaşlarımı sildim. "Lütfen geri dön ne olur! Sana çok ihtiyacım var ne olur! Arslan ne olur geri gel." Gözlerim masadaki rapora gitti. "Ben... ben ne yapacağımı bilmiyorum, korkuyorum. Sana çok ihtiyacım var lütfen. Yanımda olmana çok ihtiyacım var, kendimi çok yalnız hissediyorum. Lütfen mesajımı alınca ara beni olur mu?" ▪︎ -Siz: Hala sinirin geçmedi mi? Seninle konuşmam lazım. -Siz: Lütfen cevap ver artık acil konuşmamız gereken bir konu var. -Siz: Kaç ay oldu sakinleşmedin mi? Sana her şeyi açıkladım neden böyle davranıyorsun en azından konuşabiliriz değil mi? -Siz: Cevap vermeyecek misin? -Siz: Mesajları görünce geri dön lütfen! -Siz: Kaçarak bir şeyler halledilmiyor bunu biliyorsun. Aramızdaki sorunu aşamıyorsun tamam ama bu başka bir konu, benim senle gerçekten konuşmam gerek. -Siz: Seninle konuşmamız gereken bir konu var acil diyorum. Neden cevap vermiyorsun? -Siz: Tamam o zaman sana son kez bu mesajı atıyorum bir daha seni rahatsız etmeyeceğim ama bil ki bana ulaşamazsan çok geç olacak her şey için... Bazı şeylerin telafisi olmayabilir zamana bırakılamayan ne olur bana ulaş. Kitabın kurgusu bana aittir. Tüm hakları bana ait ve saklıdır.

Geçen yıllar yaşanılan her şeyi unutturur muydu? Akan giden zaman, aradan geçen onca gün birbirini seven iki kişinin içindeki aşkı bitirir miydi? Ya iki taraftan biri mezara girse, hiç kavuşamayacağını bile bile bir insan bir insanı sevmeye, beklemeye devam eder miydi? Aşk gerçekten bütün engelleri aşar mıydı? Asker & Savcı kurgusudur. Kapak ve içerik şahsıma aittir.

En son ne zaman görmüştüm onu? 3 yıl? ya da 4? ‘’Bu bizim son görüşmemiz olacak Neva.’’ demişti Baran. Hayatımdan tamamen çıkıp giderken sadece bir cümle söylemekle yetinmişti. Altı kelime… Daha fazlasına gerek duymamıştı. Peki ya şimdi? Ne değişmişti? Beni ona hatırlatan neydi? Ansızın yanına çağırmasının bir sebebi olmalıydı. Sözünden döndürecek bir sebep.

"Aslı ! " adımı hiç bu kadar sinirli söylememişti. Bu öfkesinin gördüklerimden daha karanlık ve derin bir türüydü. Bu kez de yakalanamazdım. Yakalanırsam olacaklardan korkuyordum. Arkama bakmaya cesaretim yoktu. Sadece önüme bakıyordum ve ağlıyordum. Korku beni ele geçirmeye başlamıştı. Tekrar! Nereye gittiğimi bilmeden sadece koşuyordum, kaçıyordum. O kadar hızlı koşuyordum ki ciğerlerim yanmaya başlamıştı. Ağaçların arasında korkularımla savaşarak ilerliyordum, adımlarımın her biri umutsuzluğumu geride bırakıyordu. Ancak hızım, korkularımı paramparça etmek için yeterli değildi.

Genç bir bordo bereli olan Armin, mesleğe ilk girdiğinde tanışmış olduğu timini anlamsız bir şekilde kaybetmesiyle gözlerini aralar. Zihninde dönen yardım çığlıkları, ihanetlerin hançer darbeleri ve daha nicesine cevap ararken gelen emir ile Hakkâri`ye gider. Yeni hayatının ilk adımını, tanımadığı bir şehir ve yabancı simalar ile karşılarken her şeyin normale döneceğini umut ederek kendini yeni timine adar. Peki Armin gerçeklerle yüzleşmeye ve güvendiği insanlardan alacağı darbeleri taşımaya hazır mıdır? Yeni şehir, yabancı yüzler ve sersem adımlar... "Arkamdan vurması değil, gözlerimin içine bakarak vuracaksın!" Yazılan tüm bölümlerde geçerli olmak üzere; Bölümlerde adı geçen kurum ve kuruluşlar, gerçek hayattan esinlenme olup, kalan yerlerin tamamı yazarın hayal dünyasına dayanmaktadır. Kitabın gerçek kurum ve kuruluşlarla ilgi-alakası yoktur, tamamı kurmacadır. Ölümle Baş Başa adına yazılan bir kurgu olarak, kitap içeriği, alıntılar ve bölümlerin tamamı Duru Taşkulak`a aittir. Uyarlanma veya kurgunun alıntılanması sonucu, adli işlem başlatılacaktır.

Kim Tahmin ederdi. Aynı anne karnını paylaşan kardeşleri hain bir kurşun ayıracak. Asker olma hayali olan kardeşlerden birini Kara toprak alacak digeri ise ikizinin kalbini alacak.. *Kitabın ismi konusu tamamen bana aittir çalıntı durumunda gereken işlemleri yapmaktan çekinmem.

25 yıl sonra gerçek ailemi bulursam nolurdu acımı yoksa sevinç mi peki ben hiç bişey hissetmesem "ben almira dolunay soylu şimdi ne yapacaktim onlara güvenmeli miydim ya yine ykılırsam bu sefer bunu kaldıra bileceğimden emin değildim ... "

Okuyabileceğiniz en güçlü kadın karakter. Ajanlar, silahlar, gizem, sırlar, acılı bir geçmiş, büyük bir AJN okumak istiyorsanız seveceğinize emin olduğum bir kurgu. (Şiddete özendirilmemekle birlikte kurgu gereği şiddet unsurları, kan, ters köşe, yine özendirilmemekle birlikte vurmalı kırmalı sahneler var. Eğer rahatsız olacaksanız okumamanızı tavsiye ederim.) (Kapak,isim,karakter şablonu ve kurgu tamamen benim eserim olmakla birlikte izinsiz alınırsa yasal işlem uygulanacaktır!) Not: Ulaşmak/ izin istemek isteyenler için pint bırakıyorum: “didomukitkatmı” bu hesaptan dilediğinizi yazabilirsiniz. Keyifli okumalar,

İyi bir oyuncusunuz, iyi bir sevgiliye sahipsiniz ve iyi bir aileniz var... Peki bu güzel şeyler bir ihanetle yerle bir olsa? ✨Yıldızlar mükemmel şekilde sıralanmışlardı, sonra dünya karardı.✨ -Kafa dağıtmak için yazılan bir kurgudur- Başlangıç: 21.09.22 Bitiş:

Hayatı boyunca hiç arkadaşı olmayan ve ailesinden de sevgi görmeyen Nehir`in günün birinde onu gerçekden seven biriyle tanışması.. Fakat Nehir`in bilmediği şeyler vardır peki ya Nehir bu sırrı öğrenirse? "Bu bizim hikayemizdi. Ne olursa olsun bizim hikayemizdi." ~gerçeksevgibumu? ~beniniyesevmediniz?

telefonumu aradım telefonun sesini kısarken bedenim başka bir bedene çarptı ve yeri boyladım Saçlarım önüme gelmişti ve telefonum da yere düşmüştü  ve etraftan kıkırdama ile gülme sesleri geliyordu şuan yemin edebilirdimki yanaklarım kızarmıştı Vücudunda ağrı yoktu yerde yatalı nirkaç saniye olmuştu ve ben daha yeni şoku atlatmış saçlarımı önümden çekerek çarptığı kişiye bakmıştım Önüm de bir erkek vardı pardon 1 değil 3 erkek vardı En önde çarptığım kişi vardı adam yarı alayla bana bakıyordu yüzündeki alay her şekilde belli oluyordu etrafta bir sürü kız ve erkek vardı kafamı önümdeki erkeğe çevirdim Ve kenardan geçerek onları arkamda bıraktım Hayır özür diyemeyeceğim önüme bakmıyor olabilirdim ama oda yolumdan geçebilirdiki Bir adım daha atacakken adımlarım koluma sarılan parmaklar ile kesildi Beni kendine çevirdiğinde o adamın olduğunu gördüm yine ne zırvalayacaktı? "

GERÇEK BİR HAYAT HİKÂYESİNDEN UYARLANMIŞTIR. "Kefenime sarılı umutlarım vardı benim..." Kusurlu topraklara hapsolmak var bir de. Öte tarafta dönüşü olmayan bir bilet kesmek var aydınlığa. Ben seçimimi yaptım, kaçtım... Ve kum saati geri sayıma başladı. Ruhsuz mezarım ruhunu aramaya koyuldu, düştü ölüm peşime. Direndim direnmesine de kırılmış kum saati her tarafa saçtı parçalarını, yer gök çığlıklarımla dolup taştı. Kanım toprağa karıştı, çığlığım yeri göğü yırttı son defa. Ve yere saçılan tüm kumlar cansız bedenimden özür diledi. Kusurlu topraklara hapsolan kusursuz kalplerin hikâyesi... 15.09.2015

Bu kitap yazmayı geliştirmek amacıyla yazdığım, her bölümde farklı hikayeler ele alacağım bir kitaptır.

Yasmîn, annesiyle birlikte Zemheroğlu konağında çalışmaktadır. Zemheroğlu Mardin`in en köklü aşiretidir. Yasmîn`in babası bir gece ansızın annesini öldürüp, kaçtığında. Yasmîn kardeşiyle birlikte Zemheroğlu konağında yatılı çalışan olarak yarım kalan hayatına devam etmektedir. Tabii bilmediği birşey vardı, aşk. Nerden bile bilirdi ki Zemheroğlu aşiretinin ağası, Awir Hazar Zemheroğlu`nun ona göz koyduğunu!

Geçtikleri her sokağın şiirini yazan görünmeyenlerdi, onlar. * "Bana bak! Benim askerimi tehdit edip, hiçbir şey olmamış gibi üste çıkma!" dediğinde kalın sesi bedenime hükmetmiş gibiydi. Tuhaftı ki bedenim sesine, beyaz bayrak sallamak için harekete geçmek üzereydi. Gerilen vücudum ile aniden aklıma gelenleri, bayrağı sallamamak için dile döktüm. "Türkiye Cumhuriyetine bağlı olan Milli Savunma Bakanlığı huzurunda, sadece vatanın bütünlüğü ve huzuru için asker olan birisi nasıl sizin askeriniz oluyor,"

Tam dış kapıdan çıkacakken önüne geçtim.Sıkıca sarıldım. "Nolur gitme beni bırakma sensiz yaşayamam yapma bunu bana." Bir süre öylece kaldı. Kurduğu cümleyle sarılı olan kollarım boşluğa düştü. "Benim onca adamın artığı olan biriyle işim olmaz." Beynimden vurulmuşa dönmüştüm. İki adım geriledim. Hayal kırıklığı ve gerçeklerin yüzüme vurulduğu acıyla bakakaldım. Gözlerimden akan yaşları hızlıca sildim. "Haklısın onca erkeğin tecavüz ettiği bir artıkla işin olamaz. Özür dilerim bir daha karşına çıkmayacağıma emin olabilirsin."

Bir yanda on beş yaşında ailesi tarafından zorla evlendirilip yıllarca bir odada hapsedilen kız ve doğduğu toprakları sevse de törelerini sevmeyen bir adam... Evlendiği adam tarafından tam sekiz sene evin içindeki bir odaya hapsedilen kız, bir gün kocasının ölmesiyle özgür kalır ve tekrar onu zorlayan ailesine dönmemek için hiç tanımadığı bir adamdan yardım ister... Diğer yanda görücü usulüyle olsa da sevip sevildiğini düşünen bir kadın, kocasının kuma getirmesi üzerine onu boşar ve hayatta kalmak uğruna Ağaların Ağası olarak görülen bir adama sığınıp kendine yeni bir hayat kurmak isterse neler olur sizce? Hadi gelin, birlikte Sedef ve Asmin`in hikâyesine bakalım. Birbirini hiç tanımayan bu insanlar neler yapacak?

Eflal ağlarken diz çöktüğü yerden onu kaldırdı Karan. Gözyaşları, yüzünden süzülürken Karan, baş parmağıyla onun göz yaşını sildi ve nazikçe gözlerinden öptü. "Döktüğün her bir gözyaşı için dünyayı yakarım," dedi. "Ama ne hissetmem gerekiyor bilmiyorum; seni nasıl sevmem gerektiğini de bilmiyorum, Eflal." Karan, alnını Eflal`in alnına yaslarken, içindeki karmaşık duygularıyla nasıl başa çıkacağını bilmiyordu. Eflal, fısıldayan sesiyle, "İzin ver, seni sarayım Karan, seni sarıp sarmalayayım..." dedi. Karan çaresizce Eflal`in ela gözlerine bakarken, derin bir nefes aldı. "Bana sevmeyi öğret," dedi, tüm benliğiyle... O an, karanlığın ve belirsizliğin arasında bir ışık belirdi; belki de sevgi, öğrenilecek bir şeydi...