Kitap Tür Kategorileri

(1-2 gün arayla yeni bölümler gelecektir) Siz hiç bir öğretmene aşık oldunuz mu? Ben oldum.

İnsanın kaçmak doğasında var değil mi? İnsan okuldan kaçar? Yemek yapmaktan kaçar? Arkadaşlarından kaçar? Ailesinden kaçar? Peki kaderinden? Ya kaçtığının adamın kollarında bulursan kendini? Ya bu adama aşık olursan? Mutlu olabilir misin? Yasmin&Savaş

Yıllar sonra onu unutmuş olsa da bir zamanlar ona duyduğu aşka halen vefalıydı

Umarım beğenirsiniz☺️

BİR ÖLÜMÜN GÖLGESİNE GİZLENMİŞ SIRLAR ... GARİP BİR TESDÜFLE ONDAN GİZLENMİŞ GERÇEKLİKLE YÜZLEŞMEK HİÇ DE KOLAY DEĞİLDİ. YENİ BİR DÜNYA DA FARKLI İNSANLARIN YANINDA EKSİK OLAN YANINI TAMAMLAYABİLECEK MİYDİ?

Yeni atanmış trafik polisi Umay şehre alışmaya çalışırken karşı villada oturan Ali Ersan ile yolları kesişiyor ama bu yol taşlı dikenli bi yol.

Nesli Ay`a dayanan Elementerler, Dünya`nın düzenini korumak için var olmuş ve elementlere hükmeden bir ırktır. Helena ise bir Elementer olduğundan habersiz, ona bir kafesteymiş gibi hissettiren hayatına devam etmektedir. Ta ki, Çağrı`ya kadar. Çağrı ile birlikte Alderwild Akademisi`ne giden ve bir Elementer olmakla yüzleşen Helena`yı bekleyen şeylerden sadece birkaçı; zorluklar, arkadaşlıklar ve en önemlisi de aşk... Bir yandan Dünya`nın düzenini korumak için elinden geleni yapacak, bir yandansa ihanetin avcunda eriyip gitmemek için mücadele verecek... "Helena Lincoln`ün hikayesi buraya kadardı. Bir kafeste başlamıştı ve cehennemde son bulacaktı." ••• Bu isimle yazılan ilk seridir! Gelişmeleri, karakter görsellerini, tanıtım videolarını ve kitap alıntılarını @aykusagi.serisi Instagram hesabından takip edebilirsiniz.

Benim bildiğim doğruların yanlış olmasından korkuyorum, çok korkuyorum.

Kaderin belirlediği çizgi sizin sınırlarınızken o sınırları aşmak ve aşmamak sizin seçiminizdi. Peki seçim sizin elinizden alınırsa, o zaman ne yaparsınız? Boyun eğip devam mı edersiniz yoksa karşı mı gelirsiniz? Mehir Altun ve kan bağı olmayan ailesi karşı gelmeyi seçmişti. Her bir ruhun ayrı acılar içinde kavrulmuş olması onların birbirlerine daha da kenetlenmesine zemin hazırlarken birliktelikleri aile bağına dönüşmüştü ve bu ailenin hayata karşı gelişi adaletten yana değil; isyandan yanaydı. Arananlar listesinin başında yer alan çete ve çeteyi yakalaması için görevlendirilmiş özel birlik... Alaz Kavas Alatan, buz mavisi gözleri ve üst düzey zekası ile polis teşkilatının altın çocuğu... kimsenin yakalayamadığı çeteyi yakalamak için getirildiği birlikte çalışmaya başladığında başına gelecek olaylardan habersizdi. Cinayet ve gizemli kadın kapısını çaldığında Alaz, hayatın tokadını yiyecekti ve bu tokat onda unutulmayacak bir acının izini bırakacaktı. Aşk ve suç Cinayet ve yaşam İhanet ve aile Sen ve ben Biz. Hayır o ve onlar

Seçilmişler serisi 1 kitap. Vücuduma saplanıp canımı yakan keskin bıçaklar gibiydi gerçekler. Kulaklarımı sağır eden seslerden kurtuluş yolu yoktu. Yüzleşmekten deli gibi korktuğum geçmişim son oyununu oynamıştı bir kere. Bu sefer kaybeden o olmayacaktı. Zehirli kelimelerle anılıp kalbi cehenneme hapis edilmiş kadın. İnsanların nefret kustuğu geçmişle yaşayan adam. Kaderin kırmızı ipleri bağlamıştı onların kaderlerini. Ayıran tarafta o olacaktı.

Farklı bir sente taşınan bekar bir anne , kaldığı dairenin karşı komşusuyla bir takım olaylar yaşar ce yakınlaşmaya başlar…

KİTABIN GİRİŞ KISMINDAN: Epochal efsanesine göre, anneler ve babalar doğacak olan çocuklarına tanrı ve tanrıça isimlerini verirse çocuklar kısmen onların güçlerine sahip olurlar. Efsaneye inanan birçok insan olduğu gibi inanmayanların sayısı da epeyce fazlaydı. Yıllardır süre gelen tartışmanın cevabını kendi gözleri ile görmeye niyetleri vardı. Yaşadıkları yerin ismini dillerden düşmeyen küllerinden doğan katilden esinlenerek oluşturan Ash kasabası sakinleri ikiye ayrılmıştı: Phoenix ve Anguis. Phoenix anka kuşunu temsil ederken, Anguis yılanı temsil ediyordu. Birbirinden bağımsız olduklarını düşünen insanların aslında farkında olmadıkları bir şey vardı: Aynı kaderi paylaşıyorlardı. *Üç kitaplık bir seriden oluşacaktır* Not: Kitabıma ve bana bir şans verdiğiniz için hepinize çok teşekkür ederim.

Bir polis ekibine karşı birlik olmak zorunda olan iki düşman, yeraltı dünyasının en tehlikelilerinden Yamaç Barkın Kara ve yeraltında tutunmak için kendi imparatorluğunu inşa etmeye çalışan Şara Nikova. Bu ikilinin aksiyon dolu macerasına sizde katılın.

Kısa zaman içinde yaşanan büyük bir aşkı konu alan bu kitapta amacım kimseye anlatamadıklarımı kağıda dökmektir

Hayat, sevdiği adam için ailesini göze alıp kaçmıştı, ama nereden bilebilirdi ki sevdiği adamın en büyük darbesini, Sevmişti, aşık olmuştu. Babası yoksul bir adam da değildi, cahil bir adam da değildi. Selim, Hayat`ın babasının ekinleri için gelen mühendisti, Hayat babası için sürekli yemek taşırken görmüştü Selim`i, Selim`de onu ama iş çıkar meselesi olmuştu. Selim gözü kara, istediğini elde etme hırsı bürümüştü ve bu hırs uğruna Hayatı yakacaktı.

Bacaklarımın titremesini ve ayaklarımın geri adım atmasını umursamadan zorlukla da olsa ulaştım yanına. Çöktüm yavaşça mezarının başına. Geçen sene, tam da bugün. Kaybetmiştim onu, kalbimi, nefesimi, her şeyimi... Toprağına attım elimi. Sıcaktı, her zamanki gibi... Avucuma doldurduğum toprağı sımsıkı tutup burnuma yaklaştırdım. O kokuyordu hala. Nasıl da özlemişim. Biraz daha yukarı çıkardım elimi. Yanağına denk gelecek şekilde. Elimi her yanağına koyuşumda ne güzel öperdi avucumu. Nasıl güzel işlerdi ruhuma. Gözlerim, biriken duygularımın esiri olan göz yaşlarımı daha fazla içinde tutamayınca bıraktı kendini. Hemen ardından "Baba," diyen yumuşak bir ses duyduğumda döndüm arkamı. Gömleğimin kol kısmını tutmuştu sımsıkı. "Annem, orada mı?" diye sordu masmavi bakan gözleriyle. Ne güzeldi öyle. Tıpkı annesi gibi... Her şeyi merak edip durmadan soru soran, benim güzel miniğim gibi... Gülümsedim zor da olsa. Gözlerimi bir an için sıkıca kapatıp akıttım tekrar göz yaşlarımı. Ayaz çöktü yavaşça mezarın yanına. "Anne," dedi sesinin en saf tonunda. "Ben geldim." Yutkunarak gözlerimi son kez kapatıp göz yaşlarımı yeniden serbest bıraktıktan sonra doğrulup mermere oturdum. Dudağımı hafifçe mezar taşına bastırdım alnından öpercesine. İyice ağırlaşan elimi yavaşça kaldırıp parmaklarımı adının üzerinde gezdirdim. `Derin Atakol` Ne de güzel yakışmıştı soyadım, adının yanına.

Annesini ve kız kardeşini bir araba kazasında kaybettiği söylenen Uzay, ailesine aslında ne olduğunu keşfetmeye çalışırken öğrenmesi gerekenden fazlasını öğrenir ve hayatı artık tamamen aksiyon dolu bir hikayeye dönüşmüştür.

Sâra ile Yarkın`ın sarı gül motifli, tahta kapaklı bir günlükle başlamıştı aşkı. Birbirlerini hiç tanımayan iki kuzenin aşk hikayesi... Yarkın; "Nefretinle aklımdan, sevginle gönlümden çıkmıyorsun sarı gül." Kulağının fısıltıyla işittikleri ile gözleri kapanmıştı genç kızın. Aklının gönlünün esiri olmaması için savaş halindeydi Sâra. O esnada fark etmeden yumduğu yeşil harelerini açıp kendini geriye doğru çekti. Başını onaylamazca sallayıp, "Bir gönüle iki yar girmez ki..." Dedi. Her şeyin var olup sonsuz bir bitiş olmayacağına dair imzalar atılmıştı dökülen net cümlelerle, ikisininde bu hayatta mağlup olup kaybedeceği çok şeyin farkındaydılar ama aşkları, işte o meçhul... Bu hikayede geçen bir çok şey gerçek hayattan esinlenerek yazılmıştır!

Baran ve Mia lisede tanışıyor ama üst komşu olduklarını bilmiyorlar Aşkolar wattpad kapatılmasaydı bu kitap olara olacaktı üzgünüm😔😭😿ʕ*ﾉᴥﾉʔ

TAMAMLANDI* Başını yukarı kaldırmış gökdelenlerin imkan verdiği kadarıyla gözüken geceyi izliyordu. Odanın ışıklarını yakmamıştı, karanlığı sevdiğini belki de ihtiyaç duyduğunu hissediyorum. Karanlık ve kısa da olsa var olan mesafe onun yüzünü benden gizliyordu ama bu olumsuzluklar tüm görkemiyle onun arkasında duran beyaz piyanoyu görmemi engelleyemiyor. İşte seni buldum.

Liseler arası müzik yarışması için kurulan bir grup... Genç yıldızlar onları neyin beklediğinden bir haberlerdi. Aşk, tutku, öfke ve bir sürü tecrübe edilecek olay yaşayacaklardı. Grup olmanın yükü her geçen saniye artacaktı.

!Basılı eser olduğu için birkaç bölümü yayınlanacaktır! Miray, kötü anılarla dolu olan şehri Bursa’dan ayrılma kararı alır. Bu kararının gerçekleşmesi için ilk adımı atarak, 20 kişilik bir yolcu otobüsüne bilet alır. Yolculuğunun başladıktan saatler sonra işler ilginçleşmeye başlar. Yolcular otobüsün içerisinde bir ceset bulur. Fakat ceset yolculardan birine ait değil, şoföre aittir. Ayrıca otobüsü kimsenin sürmemesine rağmen yolcu otobüsü kendi kendine yola devam etmektedir. Tek bilinen şey bu yolcu otobüsündeki 20 kişiye büyük bir oyun oynandığıdır. Ve tek emin oldukları şey ise bu felaket ötesi yerden kurtulmak için sadece 14 günleri olduğudur.

Yaşlı katedral bencil insanoğlunun kadim sırlarını sonsuza dek saklayamazdı. Hayatı bulanıklaştıran hayalet sırlar vardır. Kimse görmez, duymaz, bilmez ancak biz ruhumuzun karanlık uçurumlarıyla birlikte yaşamanın ağırlığı altında durmaksızın ezilirdik. Tıpkı Elizabeth Bloom gibi. Elizabeth Bloom bakmakla yükümlü olduğu büyükannesi ile oldukça sıradan bir hayata sahiptir. Sığındığı Paris`in büyüsü onu hiç etkilememişti 1968`in sonbaharına kadar. Ethan Moreau, Elizabeth`in hayatını bulanıklaştıran adam. Radikal kararlar ve de dönüm noktalarından ibaretti hayat. Belki de taze kararlar, hayattaki dönüm noktalarının başlangıcı, ilk adımıydı. İnci Alabora, kızıyla birlikte 2024`ün yazında ardında bıraktığı ülkesine geri döner. Tek hedefi büyükannesinin ona anlattığı masallarla yazarlık kariyerinde emin adımlarla ilerlemektir. Sonbaharda büyükannesini ziyaret ettiği sırada büyükannesinin yazılarının arasında elli yıl önce yazılmaya başlayan mektupları bulur. Okuduğu kağıt parçası onu, tanımadığı birini bulması adına tekrardan okyanus ötesine sürükleyecektir. Artık İnci`nin beyaz sırlarının yanısıra devasa sırlar karaya vurmuştu. Ve eve dönüş başlamıştı. Bu hikaye Elizabeth`in, Cora`nın, Grace`in, İnci`nin eve dönüş hikayesiydi. Günün birinde herkes evine geri dönerdi.

O gün hayat bana içinde zorluklara dolu bir doğum günü hediyesi verdi. Başarırsan özgürlük senindir dedi hayat. Ama sonrasında beni alevlere boğarak ekledi; Eğer başaramazsan kül olmaya hazırlan. Lakin beni hazırlıksız yakaladı, ve asıl hediyemi göğsümün üstüne acı verici bir şekilde işledi. "Parmağında başkası ile bağını simgeleyen yüzük varken kapıma gelme." "Düşündüğün gibi değil İzgi. Aç kapıyı da yüz yüze anlatayım." "Ortada yüz yüze konuşulucak bir şey yok. Herşey ortada." Kapımdan gitmeyeceğinin farkındaydım. Bu nedenle vestiyerin çekmecesin de ki silahımı elime aldım. "İzgi aç kapıyı! Ya valla bilmiyordum!" Neyi bilecekti ki zaten. Onun yüzünden kabuslarımın arttığını mı? Onun yüzünden narkozla uyuduğumu mu? Hiç birinde ona kızmadım. Haklıydı, hak etmiştim. Özür dilemeye, herşeyi güzelce anlatmaya gitmiştim. Ama karşılaşmak istediğim sahne onun nişanı değildi. Derin bir iç çektim. "Tuğrul seni içeri tıkamadığıma dua et! Şimdi ya kapımdan siktir olup gidersin, ya da topuklarına sıkarım! Seç!" Elimde ki silahı daha da sıkı kavradım.

"Güneş yağmur yağmadıkça çıkaramazdı gökkuşağını. Tamamlanamazdı gökyüzü. Ve aşk bir kalbe düşmedikçe sevda nedir bilmezdi kalp. Bizim gibilerin sevdası da vatan aşkı kalbe düşünce yanmaya başladı. Ya da hayal ettiği aşkı vatanda bulunca..."

Abimin arkadaşlarıyla beraber geçirdiğimiz yaz tatilinde başıma en fazla ne gelebilir ki?

Sevgilisi tarafından aldatılan ve aynı gecenin sabahında işsiz kalan genç bir kadının evinin kirasını ödeyebilmek için ajanlık yapması gerekir ancak adım adım takip edeceği bu esrarengiz adam biraz tehlikelidir ve onu farklı olaylar beklemektedir. Zamanla ikisi arasında yaşanacak bazı olaylar kızın geçmişinde saklanan sırları ortaya çıkaracaktır. Peki bu esrarengiz adam aslında kimdir? Kimin maskesi önce düşecektir? Geçmişin tozlu raflarında ne saklıdır?

Yasmin&Savaş Ailemden kaçarken, Mardin`de bir konağa sığınmıştım. Ben nereden bilebilirdim ki kaderin bana ördüğü yazıyı. Ben yağmurdan kaçarken dolu`ya yakalandım.

Kapıyı araladı. Bana doğru yürürken adımları sakindi. Fazla sakin. Bir zamanlar içinde geleceğimi gördüğüm , bana dünyaları veren acı kahve gözleri bu gece öleceğimi fısıldıyordu. Üzerime doğru yürürken odada kendimi savunabileceğim bir şeyler aradım. Nefesim düzensizleşti. Her zerresini ezbere bildiğim yüzü hissizdi. Komodinin üzerinde bulunan bibloyu elime aldım. Kafasına sert bir darbeyle bu odadan çıkabilirdim değil mi? "Sakın Lavin. Bu durumda beni sinirlendirmek istemezsin." Aramızda bir adımlık mesafe kaldığında elimdeki bibloyu kafasına geçirmek için kaldırdım fakat bileğimi yakaladığı gibi beni duvara iterek diğer koluyla belimi sarıp hareket alanımı kısıtladı. "Acı çekmeni istemiyorum. Bana karşı koyma." Elimden bibloyu alıp arkadaki duvara doğru sertçe çarpmasıyla beraber biblo tuzla buz oldu. Ama ben bu gece ölmeyecektim. "Senden tiksiniyorum." Gözlerimdeki hayal kırıklığını yansıtmamaya çalışmıştım ama pek başarılı olduğum söylenemezdi. Beni ittiği duvardan hızla çekerek arkama geçtiğinde soğuk metalin baskısını boynumda hissettim. Hareketleri kendinden emindi. Hala olanları anlayamıyordum. Sırtımı göğsüne yaslandığında bana her dokunduğunda yaptığı gibi derin bir nefesle kokumu içine çekti. Eskisinden tek bir farkla; artık birbirimiz için yanmıyorduk ve bu gece onun için sadece bir cesetten ibarettim. Eski halimiz idealar evreninde bir olasılıktan ibaretti. Alayla gülümsedim. "Öldürmek isteğin bir kadının kokusundan bu kadar etkilenmemelisin." "Biliyorsun Lavin hepsi yalan değildi , senden her zaman etkilendim." "Senden nefret ediyorum." Soğuk metalin baskısı arttı , boynumda küçük bir çizik oluştuğunu hissettim. Tek bir hareketiyle işimi bitirebilirdi. "Karanlıkla kutsanmış bedenler aydınlığa çıkınca yanarlar , uğurum. Sana defalarca uzak kalmanı söylemiştim." Yanmıştık. İkimizde.

Bir efsaneye göre yıllar önce dünyalar güzeli bir efendi varmış. Herkes tarafından sevilen bu kadını sevenler olduğu gibi sevmeyenleri olmuş, bu dünyalar güzeli kadın insanlara iyiliği dokunduğu bir günde yeryüzüne kontrolcülerin en kötüsü inmiş. İnsanları iyiliğe yönlediren bu kadın kontrolcülerin işine mani oluyormuş ruhları köle olarak çalıştıran konrtolcüler son zamanları azap edecek ruh bulamıyorlarmış, ve işte hikaye tam bu anda başlıyor. Kehanet... Yeryüzü ikiye bölünmüş ve kötülüğün tohumları tekrar dağıtılmaya başlamış, Efendi`nin soyundan gelenlerin ruhuna el konulmuş ve yeryüzü mühürlenmişti... Ta ki efendilerin en güçlüsü tüm kainatın kontrolcüsü çiçeklerin efendisi adıyla anılan zehirli güzellikteki bir bebek doğana kadar... § "Ama siyaha boyanmış gibi hissediyorum. Saçlarım bile artık kahve değil siyahmış gibi geliyor." Derin bakışları gecenin verdiği ışıkla parlayan gözleri eklenmişti sesizce bana döndü bakmaktan çekinir bir şekilde,"İçinde gökkuşağını açtırmak için neyi bekliyorsun tam olarak?" Hüzünle karışık gülümsedim,"Umudumun yeniden yeşermesini..." Derin bir sesizlik oluştu gözlerinde ardından bana döndü kararlılıkla,"Umudunu yeşertebilir miyim bilmiyorum ama senin için tüm kâinatı karşıma alabilirim." °°° Kurgu tamamiyle şahsime ait olup çalınıp kopyalanması dahilinde hukuki işleme başvuracağını belirtmek isterim