Kitap Tür Kategorileri

BİR DELİNİN YAŞAMI Ben deliyim. Sen delisin Biz deliyiz Onlar deli .... Ben burda yaşamaya mahkûm kılındım çünkü ben DELİYİM Bu da Bir DELİNİN YAŞAMI

Dünyayı kurtaracak bir prens Daha kendinin prens olduğunu bilmezken onu bulması için tam 20 kişi görevledirilmişti.Onların karşısında şeytanın ta kendisi olan bir düşman ... Hainler ,düşmanlar ,drama ve kaos... Hikayemiz`e hoş geldiniz...

Aslında doğru diye bildiklerimiz yanlış olabiliyor, çok çabuk kaldırılabiliyormuşuz. Peki ya buna sebebiyet veren ne? Anılarımız mı yoksa anılarımız olarak bildiklerimiz mi? Kendimiz mi; olmak istediğimiz, bürünemediğimiz, kaçtığımız... o kişilik mi? Olmak istediğimiz kişi miyiz gerçekten yoksa olmak istediğimiz kişi gibi hissettiğimiz bir yalandan mı ibaretiz?

Bir aile sırf erkek bebek istedikleri için yeni doğan kızlarını başka bir ailenin oğlan bebeği ile değiştirirler. Bu değişiklik kaderi ne kadar değiştirebilir? Komiser Berzan Pamir Dağran, bir seri katilin peşindeydi. Ülkece aranan bir seri katilin peşindeydi ve o seri katil ile yollarının kesişeceğini hiç kimse bilemezdi. Kavim Erge bile onu arayan komiseri aslında bebekliğinden beri tanıdığını bilemezdi. Bir kıvılcımla başladı onların kaderi, yavaş yavaş alev aldılar. İkisi de fark etmedi ateşler içinde kaldıklarını. Ateş onların kalbine kadar işledi, kalpleri tutuştu ve aşk onları kalpsiz yapacak kadar yaktı. Bu yakılan kalplerin hikayesi. Şimdi soruyorum sana, aşk ne kadar yakar bir insanı?

‘’Bileğindeki simgeyi görmüş müydün?’’ Füsun, dosyalara dalmıştı. ‘’Ha?’’ diye kaldırdı başını, alıktı. ‘’Balık,’’ Parmaklarını saç diplerinde gezdirdi. ‘’Simgeyi diyorum, Füsun. Kurbanın?’’ Füsun’un gözleri kocaman açıldı. ‘’Şaka yapmıyorsun değil mi?’’ Pars kafasını iki yana salladı. ‘’İnanmıyorum, yine mi…’’

Aşk sonsuz muydu ? Öldükten sonra da devam eder miydi aşk ? Bilmiyordum. Bu soruların cevabını bilmiyordum. Ama bildiğim bir şey vardı. Ben Mahra Liva Kandemir , karşımdaki adama tutulmuştum. Gözlerimden yaşlar sicim sicim akarken , düşünebildiğim tek şey Kanerdi. onun Safir mavisi gözleri ve endişeli haliydi. " Mahra... Yapma." Gözlerine âşık olduğum adama baktım.  " Ben seni çok sevdim Kaner... İki cihanda da seni sevmeye devam edeceğim... " " Sus. Mahra sus !" " Son kez konuşacağım. Bunu ikimiz de biliyoruz... Kaner... Safir`im... Unutma olur mu ? Seni ne çok sevdiğimi... " Hıçkırarak ağladığım sırada , daha fazla konuşamadım.  Bitmişti. Mahra ve Kaner`in hikâyesi burada bitmişti. Bir aşkta iki kişi olmazdı , ama ben onu iki kişi olarak sevmiştim ... Ve bedelini ödemiştim. Bitti. Bizim hikâyemiz burada , hiç başlamamış gibi bitti...

Beste okulun sonlarında burslu olarak katılan yeni bir öğrencidir. Kimse onu arasına almaz. Beste bunlara rağmen her gün o mutlulukla okula gelir. Fakat bir zaman Beste okula gelmemeye başlar. Kimse bu durumu umursamazken o gün açılan kapıyla müdürün gelişi bütün hayatlarını değiştirir. Fakat durum çoktan karmaşık bir hal almıştır. Zaman ilerledikçe Beste`yi tanımaya ve çocukluğuna kadar ineceklerdir. Beste suçlu mu ölü mü yoksa başka bir gizem mi? Hadi ama bir oyuna var mısınız?

Vahşice işlenen bir cinayet. Onu çözmeye çalışan Azrail lakaplı polis memuru. Peki katili bulabilecek mi?

Katili bulmak istiyorsan, kurbanına hayat ver. Bazı ruhlar karanlığa tutsak büyür. Asena, geçmişte takılı kaldığı soğuk gecenin tutsaklığını ve ölmüş küçük bir kızın bedenini kurtarmak için bu kısır döngüye baş kaldırır. Ağustos ayının ortasında yaşadığı soğuk gecenin ardından kendisiyle ve bir katille büyük bir oyuna girer. Adım adım, katili bulmak adına yürür. Kural bir, iyi bir gözlemci ol. Ya da yem ol.

Melisa iç mimar olarak çalışıyordu. Bir gün şirketlerinin battığını ve işsiz kaldığını öğrenince bir de annesinin rahatsızlığı yüzünden borçlarla boğuşurken her zaman küçüklüğünde gittiği dedesinin yanına gider. Orada Ateş`le tanışır. Ateş, büyükannesinin isteği üzerine evlenmek zorundadır çünkü dedesi, Ateş ve abisi Yiğit için kim aşık olduğu kadını getirir evlenirse şirket onlara kalacaktır... Bu hikaye Ateş ve Melisa`nın hikayesi. Bu hikayeyi okumak istiyorsan kitabıma bir göz at derim. Beğeneceğine eminim :)

"Ağabey!" Sesimde ki yakarışı duymuş muydu? Ona olan muhtaçlığımı görmüyor muydu? Ona yalvaran sesimi duyduğunu kasılan sırtından anlamıştım. Siyah gömleğinin ikinci bir deri gibi sardığı gövdesinde ki kaslar gerilmişti. Bir umut besledim dudağımın kenarında. O umut salisesinde filiz verdi. Ama ağabeyimin sekteye uğramayan adımları onu benden uzaklaştırdıklarında, zalim bir canavar hayata tutunmak için fazlaca mücadele eden filizi kökünden söktü. Benden o kadar uzağa fırlatmıştı ki, artık ona ulaşmam imkansızdı. Ben onu çok seviyordum, o da beni sevsin istiyordum sadece. Çünkü ağabeylerin kanatlarının altı, küçük kızları bütün kötülüklerden muhafaza eden o mağaraydı. Hıçkırıklarım çaresizliğimin resmiydi. Onun kopyası olan siyah gözlerimden sicimle inen gözyaşlarımı elimin tersiyle sildim. "Ağabey," diye hıçkırdım. "Ağabey ben seni çok seviyorum!" "N`olur bana sırtını dönme!"

"Aman tanrım ben ne yaptım böyle?" Kendini kaybeden bir bilinç. Kana bulanan eller ve yerde yatan cansız beden. Her şey sadece bir saat içinde gerçekleşti. Alya gözlerini trajediye açtı, bu trajediye sebep olan şey ise onun zihninin derinliklerinde saklıydı. Tuana, ikinci kişilik Alyanın sanrılarından beslenirken ilk defa karşı karşıya geldiler. Bu cinayette artık sadece iki suç ortağı vardı. Acaba bir gece ve gündüzü andıran iki kişilik nasıl bir yol izleyecekti?

Devam ettiği yürümeye kız nefesi düzelmeye başlamıştı. Ardında bıraktı o evi, elinde sımsıkı tutuğu silahı yürümeye devam ederken önce gevşetti sonra tamamen bıraktı, boş sokakta silahın yere düşerken çıkardığı metal sesi yankılandı, tak… bir de kızın kahkahası hahaa...… Aylin; ay ve yıldızların ışık çehresi, ay parıltısı demek. Aylin güneşi olmayan o çocuklardan biriydi, onun yolunu da ay ışığı aydınlatıyordu

Polisin ulaştığı kanıtlar birbiriyle çelişiyorsa Ne olur? Çözülemeyen cinayet dosyaları olan idealist bir savcı emniyette gördüğü bir suçlu ile işbirliği yapmayı düşünür. Kuralların dışına çıkmayı aklından bile geçirmeyen savcı gözünü kırpmadan illegal yola sapar. Not: Kitapta işlenen cinayetlerden de bahsedildiği için bazı bölümlerde +18 unsurlar bulunmaktadır.

Mücadele içinde birbirine tutunan bir grup genç ve peşlerini bırakmayan kötü bir geçmiş. Ya geçmişe takılıp kalacak ve yok olacaklardı ya da birbirlerine tutunup geleceğe umutla bakacaklardı. Zorlu bir hayat sınavı onları bekliyordu. "KANIYORUZ GENÇLER NE ÖLÜYÜZ NE DİRİ!"

Ölümün ürpertisini hissederek uyandım. Daha önce hiç böyle bir şey hissetmemiştim ama biliyordum bu ölümdü. Yanlış hissetmiş olmayı diledim ve zihnimdeki çığlıkları en tozlu raflara bıraktım. İmkansızdı... Ölüm hissedilemezdi değil mi? Vücudumda hissettiğim, tenime değen ılık ıslaklık kesinlikle ablamın yeni bir şakası olmalıydı. Az önce hissettiğim hisler beni rahat bıraktı. Her şaka yaptığında oluşan, o şirin bir o kadarda sinir bozucu olan yüz ifadesini görmek için Elna`ya döndüm ama ablama döndüğümde görmeyi beklediğim kesinlikle kanlar içerisindeki bedeni değildi.

Onu öldürmek isteyen bir adamdan kaçarken kaza geçiren Gece, gözlerini açtığında hafızasını kaybettiğini farkeder. Kendini bir anda sindirilmiş bir kaosun ortasında bulduğunda ise zihninde yavaş yavaş canlanan anılar ona kendini koruması gerektiğini hatırlatır. Peki hafızasını kaybetmesine sebep olan bu olay gerçekten kaza mıydı? "Zihnimizdeki yaşanmışlıklar bize doğruyu ve yanlışı öğretirdi. Peki ben nasıl yaşayacaktım? Zihnim kayıptı benim, hatıralarım benden alınmıştı."

Annesini ve kız kardeşini bir araba kazasında kaybettiği söylenen Uzay, ailesine aslında ne olduğunu keşfetmeye çalışırken öğrenmesi gerekenden fazlasını öğrenir ve hayatı artık tamamen aksiyon dolu bir hikayeye dönüşmüştür.

Kapıyı araladı. Bana doğru yürürken adımları sakindi. Fazla sakin. Bir zamanlar içinde geleceğimi gördüğüm , bana dünyaları veren acı kahve gözleri bu gece öleceğimi fısıldıyordu. Üzerime doğru yürürken odada kendimi savunabileceğim bir şeyler aradım. Nefesim düzensizleşti. Her zerresini ezbere bildiğim yüzü hissizdi. Komodinin üzerinde bulunan bibloyu elime aldım. Kafasına sert bir darbeyle bu odadan çıkabilirdim değil mi? "Sakın Lavin. Bu durumda beni sinirlendirmek istemezsin." Aramızda bir adımlık mesafe kaldığında elimdeki bibloyu kafasına geçirmek için kaldırdım fakat bileğimi yakaladığı gibi beni duvara iterek diğer koluyla belimi sarıp hareket alanımı kısıtladı. "Acı çekmeni istemiyorum. Bana karşı koyma." Elimden bibloyu alıp arkadaki duvara doğru sertçe çarpmasıyla beraber biblo tuzla buz oldu. Ama ben bu gece ölmeyecektim. "Senden tiksiniyorum." Gözlerimdeki hayal kırıklığını yansıtmamaya çalışmıştım ama pek başarılı olduğum söylenemezdi. Beni ittiği duvardan hızla çekerek arkama geçtiğinde soğuk metalin baskısını boynumda hissettim. Hareketleri kendinden emindi. Hala olanları anlayamıyordum. Sırtımı göğsüne yaslandığında bana her dokunduğunda yaptığı gibi derin bir nefesle kokumu içine çekti. Eskisinden tek bir farkla; artık birbirimiz için yanmıyorduk ve bu gece onun için sadece bir cesetten ibarettim. Eski halimiz idealar evreninde bir olasılıktan ibaretti. Alayla gülümsedim. "Öldürmek isteğin bir kadının kokusundan bu kadar etkilenmemelisin." "Biliyorsun Lavin hepsi yalan değildi , senden her zaman etkilendim." "Senden nefret ediyorum." Soğuk metalin baskısı arttı , boynumda küçük bir çizik oluştuğunu hissettim. Tek bir hareketiyle işimi bitirebilirdi. "Karanlıkla kutsanmış bedenler aydınlığa çıkınca yanarlar , uğurum. Sana defalarca uzak kalmanı söylemiştim." Yanmıştık. İkimizde.

Size yaşadığım şeyleri anlatamayacağım. Peşindeki katili, korkunç oyunlarını, ölümle nasıl defelarca burun buruna geldiğimizi, yaşadığım ihanetleri anlatmayacağım. Size, nasıl güçsüz, çekingen bir kızdan güçlü bir kadına dönüştüğümü anlatacağım. Ben Aden Demir. Hazır olun. Başlıyoruz :)

"Ve," dedi bıçağın burnunu adamın anlına bastırıp devam ederken, " ben bu acılarla dolu dünyanın çürümüş adaletinden doğan bir avcıyım." (Tüm karakterler ve mekânlar kurgudur.)

○○○○○○ Bir kağıt parçasının hayatımı yerle bir edeceğini nereden bilebilirdim ki. Elimdeki bu kartın sahibi gerçekten de bir katil miydi? Peki, onun ölmesi neden onu bu kadar mutlu ediyordu? Sonuçta ondan zorbalık gören ve hayatı mahvolmuş olan bendim. Etrafımdakiler yanımda durmaktan hatta benimle göz göze gelmekten iğrenirken o neden benim yanımdaydı ki? Yoksa gerçektende bir katildi de şimdi ki hedefi ben miydim? ○○○○○○

"Ben bu noktaya bir hizmetçinin rahminden geldim. Oradan buralara kadar gelebildiysem daha nereye kadar ilerleyebileceğimi düşünün ve benden korkun." "Sırf kadınım diye beni bir kaleye attın. Tahtta hakkım olmadığını düşündün. Oysa senin görünmeyen ama en tehlikeli veliahtın bendim baba. Bunu göremedin. Kimse göremedi ama ben göstereceğime dair bir yemin ettim. Şimdi ise karşındayım ve sen ölmek üzeresin." Saray ve saray ötesi... Hepsi onun bir kız olarak doğmasından dolayı sevinmişti. Yeni bir veliahtın gelmemesi onları rahatlatmıştı ama bilmedikleri bir şey vardı. Kralın tek kızı olan Leylim kimsenin görmediği ve beklemediği bir veliaht olur.

Bir insan daha ne kadar dibe batabilir? Karşısına çıkan her şey neden hayatını alt üst eder? *** Hakim Sare Güler`in son noktayı koyması için atandığı bir cinayet dosyası asla göründüğü kadar basit değildir. Diğer davalardan çok daha farklıdır ve katilini bulmak bir o kadar zordur. *** Herkesin hayatını alt üst edecek bir cinayetin çözüme kavuşmasını okumaya hazır mısınız? Gerilim ve son sayfasına kadar sürprizlerle dolu bir kitap... KARANLIK RÜYALARIN İÇİNDE KİTAPPAD`DE!

Başlıyorum Shjsksksksjznznxnxz

Yüzyıllar boyunca nesilden nesile aktarılan bir meslek. Geriye kalan son mirasçı. Yeni nesil bir KİKA. 1000’e yakın cinayet. Ve bu cinayetlerin üzerinde bulunan bir damga. Her yeni cinayette insanları saran korku. Akıllara düşen ‘Acaba bu sefer sıra kimde?’ sorusu. Prki bu kişileri kim belirliyor? Tam bir muamma. Başına buyruk, ciddiyetsiz, hadsiz, sınır tanımaz, kendi bildiğini okuyan, küfürbaz ve birazda korku hormonundan yoksun bir kadın. Son sürüm bir KİKA. Soyadını hakkıyla taşıyan veliaht. İyilerin be kötülerin dünyasının KIZIL ŞEYTANI… Belma KİKA ——————

Ünlü bir kiralık katille gelen yeni görev ile her şey başlar. İlk kim sobelenecek. Hanımefendi mafya mı? yoksa bay katil mi?

Ben bir kez daha o hataya düşüp katil olmayacağım.

Ruhumuzda gizliydi bazı şeyler. Dışarıdan normal görünsekte aslında içten en anormal kişilerdik, kişiydim. Para uğruna başladığım bu oyuna kendimi bu kadar kaptırıp bu ruh çıkmazında katledilmiş cesetlerin beni sevdireceğini ve de bu kadar heyecanlandıracağını hiç bir zaman tahmin edememiştim. Bu ben miydim? Ya da en baştan beri olmam gereken kişi miydim? Ya da olmak istediğim kişi mi? Bilmiyorum. Bilmiyordum. Umrumda da değildi açıkçası ama taki onu bulana kadar. Ben onun parçalanmış ölü cesedine bir bıçak bile saplamadan o benim; sadece bedeni yaşayan ölü bir ruhun katili olup bedenimi de çalmaya başarmıştı. Dediğim gibi normal değildik. Ya da normal değildim. Açıkçası pek emin değildim. Ama bildiğim tek bir şey vardı o da bu oyuna en başta dahil olmamam gerektiğiydi.

****** "Bugün de mi harcıyacak paran yok? Ha söylesene 13?" diye başını yana eğerek konuştuğunda yanında ki çakma sarışın da dudak bükerek "İstersen sana para verebilirim? Biliyor musun Melis babam bugün fazlasıyla bana harçlık vermişti zaten vereyim mi ona ne dersin?"dediğinde kumral olan kahkaha atmıştı. Saçlarını savurarak sinsi bakışlarını üzerimde gezdirerek " İlahî Yaren`ciğim, o kendine akşam takılacak birilerini bulup para kazanmıştır. Paranı bu aptala neden verecekmişsin ki?"dediğinde bu sefer üçü beraber gülmüştü. Sinirden dişlerimi sıkarken kolumu kurtarıp tekrar yanlarından geçmeyi denedim. Ama Kayranın beni arkaya doğru itmesiyle belimi sıraya çarptım. "Nereye 13, daha konuşmamız bitmedi." kollarını önünde birleştirip tam karşıma geçerek sırıtarak konuştu. "Söylesene bu sefer kaç kez beraber oldunuz 1,3,7,13 ya da yeni bir rekor mu kırdın?" ******