Kitap Tür Kategorileri

Ailesinin terkettiği bir kız çalışmak için ünlü bir iş adamının otelinde işe giriyor.Ardından hayatının aşkı ile abilerini buluyor :)

"Sakın sana aşık olmama izin verme güneş".Bir katil tarafından işe alınan 12 genç aralarında birbirine ihanet etmeye BAşlar

Bize iyice yaklaştığında bir şeyler demek için dudaklarımı araladım ki beklenmedik bir şey oldu. Gözlerini benden çekip yanımdan geçti gitti. Evet, sanki beni hiç görmemiş gibi yoluna devam etti. Sanki göz göze gelmemişiz, sanki... Sanki saçma bir oyun sayesinde aramızdaki duvarlar hiç yıkılmamış gibi. Eskisi gibi, hatta eskisinden de soğuk! Ne yaptığını sanıyordu? Hiç yaşanmamış gibi mi yapacaktı birden? Böyle yaptığında her şey olmamış gibi devam mı edecek sanıyordu? 11 Serisi şimdilik bir üçlemedir. Ateş, Kül ve Anka olmak üzere üç kısımdan oluşur. Kısımların hepsi bu kitapta toplanacaktır. İyi okumalar! Başlangıç Tarihi: 18.03.2021 (Kitabın tüm hakları şahsıma aittir. Herhangi bir yerde paylaşılamaz ya kopyalanamaz.)

"Sen benim esirimsin. Sadece bana özelsin. Bu gece tamamen benim olacaksın. Tenin, tenim olacak." Kayra sıradan bir günde evine giderken kaçırılır. Neler olduğunu başta anlamasa da öğrendiği gerçekle kurtulması imkansız bir hâl alır çünkü kaçıran kişi onun katil olduğunu düşünüyordur.

Ömür bir yandan içinde olduğu görevi yaparken diğer yandan yıllarca aradığı kardeşini bulabilecek mi? Peki ya Ömer ablasından ayrı geçirdiği yıllardan sonra onu bulma umudunu hala koruyabilecek mi? Bütün bu zorluklarla yaşayan Ömür aşkı bulabilecek mi? Tüm hakları saklıdır çalınması, kopyalanması veya değiştirilip tekrar yayınlanması halinde yasal işlem başlatılacaktır. 16.05.2020 tarihinde yazılmaya başlandı. Bölüm sayısı az görünebilir ama her bölüm yaklaşık 3000 kelimeden fazladır.

Duygularımla hareket edemem, yasak. Yerine getirmem gereken tek bir görev var. Ağlamak, gülmek ve bunun gibi bir çok duygu... Bunların ne olduğunu bilmiyorum ve bilmek de istemiyorum. Özellikle de bir duyguyu. AŞK Babamın kurduğu örgütte onu yenmem için birçok şeyi ve kişileri kullanacağım ve bunun önüne hiçbir duygunun geçmemesi gerekiyor. İşime yaramayan duygularla işim olmaz! "Sana aşık oldum," dedi kafasına dayadığım silahı umursamadan. Onun sözlerinin ardından gök gürlemesiyle kafasındaki silahı daha da bastırdım. "Kullandım seni," gözlerinin içine bakarak acımasızca kurduğum cümleyle silahın üstündeki elimi tuttu ve silahı kalbine götürdü. "Öldür beni! Bu aşk öldürmeden sen öldür beni."

Ben kimsesizler içinde bir kimseydim…

Avukat olan Derya bir cinayetin peşindedir. Bir gün stajer doktor olan ve bı o kadar da gizemli Deniz ile tanışır. Biryandan geçmişin bıraktığı yaraları sarmaya çalışırken biryandan da davanın peşinde koşmaktadır. Altı üstü bir cinayet vakası diyerek aldığı davanın onun kabuk bağlamış yaralarını kanatacağından ve kendini bir trajedinin içinde bulacağından habersizdir.

Can bir anda bize doğru döndü ve bağırarak, "Eğer bugün buradan kurtulursak hepimiz asker olacağız. Hayallerimizi gerçekleştirecek söz verin!" dedi. Hepimiz ona dönmüştük. Dolu gözlerle ona baktım. Derin bir nefes aldı ve kaşlarını çatarak, "Benimle misiniz?" diye sordu. Eyüp, bıkkın bir şekilde baktı. "Her zaman seninleydim, şimdi de seninleyim," dedi. Ben de gaza gelmiştim. "Tabii ki sizinleyim, eşekler," dedim, ağlamaklı bir tonla. Arda`ya döndük, kafasını kurcalayan bir şey vardı. "Geliyorlar," dedi ve o şokla bir kurşun sesi duyuldu... Peki siz bizimle misiniz?

Hem asi hem bebeksi bir prenses Onu beklicek esrarengiz ve sağı solu belli olmayan bir çocuk bakalım karşılaşmaları nasıl bir tesadüfe bağlanacak birlikte görelim ;) — Sen kendini ne sanıyorsun mağarandan uyanıp geldin sanırım — bana diyende şatosundan gelen gözü açılmamış prenses uyan artık rüyada değilsin — rüya da olmadığım kesin senin gibi bir ayıyla karşılaştığıma göre asla rüya olamaz bu durum — bana bak küçük sabrımı zorlama — zorlarsam ne olur … Devamı gelicek ;)

Ahves doğduğunda evde odun yokmuş. Annesi de ısınsın diye içini yakmış. - İntikam; soğuk yenen bir yemek değil, kaynar suyu kana kana kana içmektir. Bir çukurdasın. Karanlık bir çukur. Zehir dolu o havayı soluyorsun ciğerlerine oksijen niyetine. Ölüyorsun. Yavaşça. Ve sonunda uzanıyor bir el yavaşça o düştüğün çukura. Ama artık; ne elini uzatıp, uzanan eli tutacak dermanın, ne de o çukurdan çıkmak isteyecek hevesin kalmıştır.

Yaprak yani bir ailesinin olduğunu öğrenir ve yıkılmıştır ancak evine giren hırsız ile aralarında geçen diyalogun ileride ne durumda olacağını birlikte öpreneceğiz

Karanlığa gömülen şehrin üzerinde şimşekler dans ediyordu. Gök gürültüsü ise sağır eden cinstendi. Sanki ben konuşmadıkça gökyüzü konuşuyor, günahlarımı haykırıyordu adeta. İçimde... Beyaz ve Siyah. Aydınlık ve Karanlık vardı. Hangisinin büyüklüğü daha fazla kestiremiyorum. Terasta duyduğum adım sesleriyle irkilerek çıkışa doğru döndüm. Karan... Panikle geri adım atsamda terasın pervazına yaslanmıştım. Kaçışım yok. Kalbim deli gibi atarken telaşla bir çıkış yolu arıyordum. Ben kafamda bahaneler sıralarken o çoktan sınırlarımı ihlal etmiş bana yaklaşmıştı bile. "Saye!" Kullanmadığım ikinci ismimle seslenince tüylerim diken diken oldu. Herkes, "İclal" olan ilk ismimle seslenirdi. O beni tanıdığından beri hep ıslarla "Saye" diye seslenip durdu. "Bu havada ancak senin gibi biri, bu gökyüzüne kadar uzanan binanın terasına çıkar." Eliyle yanağımı okşamaya başlayınca bir an kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissettim. "Saye, sen gerçeği benden ne kadar saklarsan sakla." yüzünü yüzüme yakınlaştırarak "Gözlerinin ardında ki gerçek yüzünü görüyorum." Ve tekrar yineledi sözlerini "Sakladığın o yüzü görüyorum.! "

Oyun ve yorumun kitabım için çok önemli. Keyifli okumalar "Ne yaparsın be kadın!"

Demiri tutmak için uzandığım sırada alperenin beni belimden tutup omzuna kaldırmasıyla hafif bi çığlık attım. Alperen: bağırmasana kızım babanı mı çağırtacaksın buraya Defne:yardımını istemediğimi söylemiştim. Alperen: defne nazlanma de çık artık biri görmeden İki lise öğrencisi olan defne ve alperenin aşka sürükleyen hikayesi..

Bir hayat ne kadar acı olabilir ki. Her şeyini kaybedince yaşanan acı yaşarken yaşadığın acıyla asla karşılaştırılamaz.

"Ben Orenda .Kötü giden her şeye rağmen vaz geçmeden,dimdik ayakta durup tüm bunları değiştirecek gücü kendinde bulan kişi. İsmimin anlamını şimdi daha iyi anlıyorum. "

İşte tam şuan bittiğimi hissediyorum, nefes almak bile bir insana bu kadar zor gelmemeli. Açlığa, susuzluğa, uykusuzluğa, akıl almaz işkencelere dayanan, dik durup yıkılmayan ben şuan geçmişim karşısında diz çöküyordum. Bana söylenen yalanlara bu kadar kolay kanmam benim aptallığımdı. Bugünden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Bugünü herkes not alsın, bugün benim ihtilâlimin ilk günü. Bugün Kıdemli Yüzbaşı İris Tanyelinin öldüğü gün... ☘️ Yayınlanma Tarihi: 15.10.2024 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür.

"Yalan söylüyorum, de." dedim çaresizce. Dudaklarından sadece bu iki kelimeyi duymaya ihtiyacım vardı. Çünkü kendimi artık nefes alamayacakmış gibi hissediyorum. "Yalan değil," dedi ruhsuz sesiyle ve devam etti. "Seninle servetin için evlendim. Canım parandan daha önemli olduğu için söylüyorum şimdi bunları. Ben seni hiç sevmedim Yazgı. Hiçbir zaman da umurumda değildin." Kalbim sanki bir anda paramparça olmuş, parçaları bütün her yere dağılmıştı. Artık üzerinden herkes geçebilirdi, kimsenin umurunda olmayan o parçalar artık çok değersizdi. Az önce açılan boşluklar şimdi kalbimin her yerindeydi ve o kalbin yeri boştu artık. Çünkü ben, duygularımı kaybetmeye başlamıştım bile. Ruhum çekilmiş gibi hissediyordum artık. Donup kalmıştım ve gözümde dolan yaşların akmasına bile engel olamamıştım. Ağlamıyordum. Sadece sağ gözümden yaş akıyordu ama o da çok uzun sürmemişti. "Bu kadar yeter." Ben hala girdiğim şoktan çıkamazken bu sesin sahibi beni kolumdan tutup götürdü. Ona ne engel olabilmiştim ne de dur diyebilmiştim. Sadece aklımdaki sözlerle ve kalbimdeki boşlukla onun adımlarına ayak uydurdum. En sonunda Semih`in olduğu yerden çıkardı beni ve aniden durup kollarımı tuttu sıkıca. "Yüzüme bak!" diye bağırdı bana. Donup kalmış olduğumdan hala mantıklı düşünemiyordum ama o pes etmeyip tekrar bağırdı. "Yüzüme bak!" Dümdüz önüne bakan gözlerimi onun sesi yüzünden kaldırıp ona baktım. O da gözlerimin ta içine bakıp net sesiyle konuştu. "Bu, son ağlaman olsun! Anladın mı? Gözyaşlarını görmek istemiyorum artık! Senden çalınan hayatı geri alacaksın Yazgı! Özellikle de, geçmişini. Artık yalnız değilsin."

Yalnız kaldın dedim kendime, sen yalnızlığı sevmezsin dedim. Sen artık en sevmediğin olayların, tüm sevmediğin her şeyin ortasında yapayalnızsın dedim. Kimse beni kurtaramazdı, bende birkaç sene önce kurtulmak istemeyi bırakmıştım. Yalnızdım, yapayalnız.

Genç bir kız olmanın tek yükü güzellik algısı, aşk, toplumun cinsiyetçi tavırları ya da aile olmadığı zaman, seçimlerinin hayatını yönetemediği bitirdiği bir dönemde sıradan bir genç kız gibi hayatını sürdürmek istemek saçmalık mı? Hissetmek mi, yanlış kişi mi bizi öldürür yoksa hissedemediklerimiz mi?

Fantastik Kurgu✨️ "Seçecek misin yoksa seçimin kendisi mi olacaksın?" Sessizlikten gelecek olanlar ses oldular. Zehrin tadına bakıp ateşte yandılar. Ateşte yaşamayı öğrenip aydınlığa vardılar. Geceleri uluyan kurtların yankılanan sesini duydular. Karanlığı aydınlatan yıldırımları yol bildiler Yalnız gezenler, yalnızlıktan doğan avcılar. Mezarlarından kalktılar ve artık aramızdalar.

Kurgu Çizgi Studio adlı bir uygulamada daha atılmaktadır. İki hesapta bana aittir. Sessizliğini korurken içine atıldığı dünyaya tekrardan baktı. İçinde bulunduğu bu acıyı kime nasıl tarif ederdi bilemiyordu. Her şeyi ellerinden öylece kayıp gitmiş gibiydi. Kaleden kaçtığında; kayığa nasıl yürüdüğünü, arkasında patlayan bombaları ve insan çığlıklarını algılayamaz haldeydi. Puslu bakış açısı ona tek bir şeyi hatırlatmaya devam ediyordu; kendisini var eden her şeyinin alınışını. Zaman algısını yitirmiş bir şekilde, okyanusun ortasında duran kayıkta oturmaya devam etti. Kaç gündür bu kayıkla sürükleniyordu? Ya da kaç haftadır? Belki de aylar olmuştu. Dudaklarını günler sonra ilk defa araladı ve kuruluğunu giderebilmek için dili dudaklarında gezindi. Burada durup ölümü beklemek ona doğru gelmiyordu. Bir şeyler yapmalıydı. "Ölüm beni de gelip kardeşlerim gibi ziyaret edecek: Asırlardır sabırsızlanmış olmalı."

Ben Asi kaya yüzbaşıyım 28 yaşındayım 18 yaşıma kadar yetimanede kaldım benim hikayemde mutluluk yok açı var kırgınlık var istenilmeyen var Benim hikayem gittiğim görevi tamamlayıp görev yerime geri dönmekle başladı tek kişilik yaşadığım hayatıma biyolojik ailem düşdükten sonraki serivenümü gelin birlikte okuyalım && "Asya hanım 15 yaşıma kadar sevginin ne olduğunu bilmiyordum ve hala daha bilmiyorum 15 yaşıma kadar beni bırakan ailemi bekledim bekledim ama kimse gelmedi 16 yaşımda evlatlık verildim mutlu bir ailem olucağını sandım ama hayat bana bir tekmedaha atı evlatlık verilen aile tarafından tecavüze uğradım işte o zaman beklemeyi bıraktım kimse inanmadı bana kanıtlayamadım kendimi kendimden tiksiniyorum aynaya bakamıyorum bu gördünüz kişiyi ben olmak istemedim evet soğuk yapım var ama benim de bir kalbim var gözünüzün içine bakıyorum bana dair biraz sevgi kırıntısı varmı diye ama yok beni biraz sevseydiniz bir kez kızım deseydiniz bazen çiçeğin yerinde olmak istiyorum beni koruyan bir babam seven bir annem olsun istiyorum ama bu imkansız hiç görmediniz beni bir kez içten baksaydınız ruhumun çoktan öldüğünü görürdünüz niye çiçeğin Ayazın hakaretlerine sesiz kalıyorum biliyormusunuz çünkü haklılar yetimhanedeki çoçuklar anası babası bile beli olmadı için piç diye anıldım sizden para soyadı hiç bir şey beklemiyordum sadece sevgi belki ölen çoçukluğum canlanır sandım ama olmadı ben sizin ailenizden birisi olamayacağımı çok iyi gösterdiniz huzurunuzu daha fazla bozmiycağım sadece beni bu hayata getirmeseydiniz artık yaşama gücüm kalmadı yanlızlık sevgisizlik kimsesizlik sırtıma kambur oldu nefes aldırmıyor beni yaşarken mezara koydular ben tam 11 senedir ölüyüm " &&

❝ Öyle güzelsin ki.. Ve sadece benimsin.. Keskin’in Safir’i…’ ‘Karan hala senin değilim..’ ‘Sen her anlamda ve her zerrenle benimsin yavrum.’ ‘Her anlamda olmak istiyorsam peki? Tüm yeraltının Keskin`i iken Sadece Safir`in Keskin`i olacağını o bile tahmin edemezdi... Ona KESKİN derler! ❝ YETİŞKİN İÇERİKLİ SAHNELER MEVCUTTUR!

Kendini tüm doğa ve insanlık için feda eden bir kuş ve onun küllerinden doğan insani görünümlü kanatlı varlıklar. Kendilerinin Anka soyundan geldiğini söylediler ama insanlar onları öldürmeye çalıştı yılardır süre gelen bir düşmanlık başladı o zaman. Yasaklar koyuldu Anka soyundaki birinin hiç bir şekilde bir insanla bile konuşması yasaklandı . Ama yasağa uyulmadı ve bunun sonucunda bir kız doğdu yarı Anka yarı insan olan bir melez. Tüm Ankalar birleşti ve bu melezi öldürmeye ant içti sadece biri onu canı pahasına korumaya yemin etti. Bu bir kızın kurtuluş hikayesi bu Vanessa Martinez `in hikayesi... kitap şahsıma aittir en ufak çalıntı ve benzerlikte şikayet edilecektir...

Pompaladığı kanın intikam için olduğu benimsetilen bir kalple büyüklerin günahını ödeyen bir kalbin birleşim haritası... Bu, Ahsen TURAN ve Egemen AKDEMİR`in hikayesi...

Birbirinden bağımsız dört kişi mi? Hayatın yellerinde savrulan, esen rüzgara kapılıp bir araya gelen dört yabancı... Hayır onlar yabacı değiller, yıllar önceki gecenin özenle seçmiş olduğu dört çocuklar. Bir dolunay gecesi doğan dört çocuk, evet o gün, o çocuklar için seçilmişti. Kayra Kuzgun, Akasya Efşan, İlgiz Işık, Baturay Çevik... Tesadüfen gittikleri restoranta yedikleri yemek sonrası yürüyüşe çıkan dört kişinin, dolunay karanlığında etrafını ışıklar kaplayan küçük külübeye yaklaşmasıyla, her birine ayrı ayrı açılan kapıdan, bilmedikleri bir cinayet ortasından bulunmaları mı? Tesedüf yoktur kader vardır... "Siyahın taht kurduğu hayatımda yeni bir renk mi?" ~KAYRA KUZGUN~ "Lal birinin çığlık atmasını istemek mi?" ~AKASYA EFŞAN~ "Gölgesine güvenmeyen birinden güven beklemek mi?" ~İLGİZ IŞIK~ "Konuştukça ruhu iyileşen birinden susmasını istemek mi?" ~BATURAY ÇEVİK~ Wattpad kullanıcısı olarak burda bulunmaktayım.

Geçmişte yaşadığı şeyleri tekrar tekrar yaşamamak adına sürekli güçlenmek için çalıştı ve çalışmaya devam ediyor. Sonunda güçlenmek için doğru yeri bularak olabileceği en güçlü hale gelecek ve bu yolda yoluna çıkacak olan her şeyi ve herkesi yok ederek yoluna devam edecek. Ejder Soykıran, bütün tanrıları geride bırakmaya geliyor.

İşittiğim tek ses kargaların çığlıkları; tenime dokunan tek şey ise soğuk rüzgardı. Burada ne işimin olduğunu bilmiyordum. Nasıl geldiğimi bilmiyordum. Dudaklarımda kocaman gülümseme yaratacak kadar güzel olan rüyam, kafamı duvarlara vurmama neden olacak kadar kötü bir kâbusa evrilmişti. Ve bunun olmasına ben izin vermiştim. İkimize de hayatlarımızı yok etme, tepe taklak etme izni vermiştim. Hayır, belki de cam parçaları gibi tuzla buz olan bu hayat, sadece benimdi. Farkında olmadan yapmıştım. Hayır, farkında olarak yapmıştım. Kulaklarımı kapatmış ve kafamın içinde durmam için yalvaran o sesleri susturmuştum. Hayatımda iyi şeylere yol açan neden sonuçlara minnettar kalırken kötü şeylere yol açan neden sonuçları bir halının altına süpürmüştüm. Ve o halı, her geçen gün güveler tarafından ele geçirilmişti. Gözle görülemeyen güveler.