Kitap Tür Kategorileri

Bir cinayet işlemiştim. Öldürdüğüm kişi babamdı. *** O günden sonra, yaşayamadığım çocukluğum tamamen elimden alındı. Akrep ve yelkovan arasındanki o kısır döngüde sıkışıp kaldım. Bedenim büyüdü ama ruhum hep çocuk kaldı. *** “Hiç çok sevdiğin birini kaybettin mi, İgor?” diye sordum aniden. “Kaybettim.” dedi. Yorgun bakışları beni bularak bir süre suratımda oyalanırken, “Hepimiz kaybettik.” diye tamamladı cümlesini. *** Kreşendo; müzik parçasında, seslerin gittikçe en yüksek noktaya doğru güçleneceğini belirten bir müzik terimidir.

Bir yazar ve yazarın yazdığı bir kitap? Sizce birazda farklı değil mi? Bu yolculukta söze eşlik eden bir yazar kız ve kitap yazma yolculuğu.

Alaca annesiz bir şekilde büyümüştü. Babası ise afyonun Kenan Ağasıdıydı. Kenan Ağa Alacaya hiç sevgi göstermemiş sürekli şiddet uygulamıştı. Alacaya tek sahip çıkan teyzesi ve annanesidiydi. Alaca yaşını doldurduğunda babası onu zorla bi adamla evlendirmek için yemeğe çıkartır ve olaylar başlar..

Bütün temennim güzel bir çocukluğumun olmasıydı. Siz beni yaşarken öldürdünüz.

Henüz 5 ile 6 yaslarında iki küçük çocuk naz efe beraber oynar herşeyi yapardı birbirilerine korur herşeyi yapardı ama taki ters giden bişey vardı bu olaylardan yuzunden ayrılan yolları ayrı gecen 16 yıl sonra yineden karşılar lar genç adam intikam icin kızın peşine bırakmaz yaptıgı plan da sayesinde intikamı kızdan cıkarmak ister bir intikam meselesi ailesini intikamintikamını almak için genç adam sevdiği kadına karsı kin besler nefret etmezdi ama öyle hissedirdi sever gibi yaparak gönlüne girer genç kızın cocukluktan olan bu sevgi büyümüs aska dönüsmüstü kız icin oysa adamın planını çok baskaydı genc kızın sevdigin adam ile dünya evine girmisti fakat genc kızın istedigi gibi olmadı henüz ilk geceden adam masum kızın ilkini alarak kendini mahkum etmisti intikamı simdi baslıyodu! ( iyi okumalar 🤍)

Geç kalınmış bir hikaye Ben Efsa,sadece Efsa. Yanlınızım bu koca dünya da. Ne zaman benim de bir kalabalığın içinde olacağımı merak ediyorum. Şu hayatım da tek isteğim gercek bir sevgiydi, inanmıştım beni sevebileceklerine, bazı seylerin gercek olabilecegine inanmistim. İnanmak hayal kırıklığına sürgünümüş meğerse. Taki bir geceye kadar herseyin değişeceğini, iris çiçeğinin yeniden doğacağını bilemezdim...

Hayatın bir masaldan ibaret olmadığına inanan insanlardan olmuşumdur, her zaman gerçek dünyaya odaklanıp ona göre bir yol haritası çizmişimdir kendime. Olmayacak bir hayalin peşine hiç bir zaman düşmedim, imkansız görünen her şeyden bir adım uzak durdum. En sonunda benim gibi bir karakter oluştu işte; soğuk, nevale, bütün insanlığın nefret ettiği o kıza dönüştüm. Zaman zaman bunun için kendime kızsam da bana bunu yapanlara daha çok kızıyorum. Beni bir canavar olarak büyütüller, her fırsatta bunu dile getirdiler, var olan kötülüğün lanetini sürekli benim üzerime yaydılar. Nefret ediyorum. Onlardan ve kendimden.

“Sokakta büyümenin verdiği öncelik diyebiliriz aslında buna. Sizin aksinize zeka kullanmayı öğreniriz,” “Sizin aksinize derken?” Dedim kaşlarımı çatıp ona dönerek, “Ayrıca bana küçümseye çalışır gibi bakma.” Kaşlarını çattı belli belirsiz. Kapının önünde yönümüz karşıya dönüktü. İkimizde birbirimize bakmıyorduk aslında. Nasıl anlamıştı ki? “Küçümsemeye çalışmıyorum,” alayla güldü ve odaklandığı yerden bir anda bana döndü yüzünü. Gecenin karanlığında bile parlayan kehribar gözleri, şimdi ise simsiyahtı. Gözlerinin torbaları şişti. Omuzları derin nefesiyle kalkıp indi, “Çalışma, sana diğer yüzümü göstermemi sağlama,”dedi yalvaran çaresiz bir sesle ve devam etti,”çünkü beni kötü yapmakta iyi yapmakta senin elinde.” Kaşlarımı çattım, “Benim elimde…” cümlemi tamamlayamadan dudaklarıma kapanan dudaklarla anlık gözlerim kapandı. İçimde bir şey dört nala koşuyordu sanki ve bir silah sesi ardından dudaklarımın içerisine çarpan derin bir nefes. Her şey bir anda oldu. Elini kaldırıp göğüs kafesime yasladı. Az önce sıcaklığını hissettiğim adam gözleri kapalı ve yeşil kazağının sızdırdığı kanla elini kalbimin üzerinde tutuyordu. Ellerim, gözbebeklerim, dudaklarım, ellerim ve hatta içime çekmeyi unuttuğum nefesim bile titredi o an. Elimde ki cisim içime soğuğu sakin sakin işliyordu, Vurmuştum, onun bana yapamadığını ben ona yapmıştım.

Kanayan yara mı daha tehlikelidir, yaranın sebebi mi, yoksa yaranın sahibi mi? Küçük yaşta girdiği koyun sürüsünün içerisindeyken o sürüye liderlik etmeye yemin etmiş bir çocuktu Anselmo. Bir koyun sürüsünün içinde olabilirdi, ama o asla aptal bir koyun olmamıştı. Çobanların elinden aldığı kardeşi için ne sürüyü, ne de çobanı yaşatacaktı. Anselmo yaşamayacaktı, yaşatmayacaktı.

Buğlem, babasının ölümüyle sarsılan genç bir kadındır. Babası, adalet için savaşan bir gazeteci olarak tanınırken, Buğlem`in hayatı babasının gizemli ölümüyle altüst olur. Ancak Buğlem, babasının yolundan gitmek için gazetecilik yerine kendi yöntemleriyle adalet arayışına girişir.Babasının ölümüyle ilgili ipuçlarını takip ederken, Buğlem, şehrin karanlık sokaklarında ve yeraltı dünyasında kendini bulur. Bir gece, İstanbul`un derinliklerinde bir çocuğun vahşice öldürüldüğüne tanık olur. Bu olay, Buğlem`in adalet arayışını kişisel bir mücadeleye dönüştürür. Babasının ölümündeki gizemi çözmek için kendi yöntemleriyle hareket eden Buğlem, şehrin en tehlikeli figürlerini keşfetmeye başlar.Buğlem`in karşısına çıkan en büyük engel ise Barın adında gizemli bir adamdır. Barın, İstanbul`un suç dünyasının lideridir ve bir yandan toplumda saygın bir figür olarak tanınırken, diğer yandan şehrin karanlık işlerini yöneten bir güçtür. Barın`ın gizemli geçmişi ve karanlık sırları, Buğlem`in yolculuğunu karmaşıklaştırırken, onu adaleti sağlama yolunda zorlu bir mücadeleye sürükler. ©Telif hakları bana aittir.İçeriğimin kopyalanması dahilinde hukuksal işlem başlatılacaktır.

Asin kendi halinde görev alan bir ajandır, fakat yeni görevinde işler pekte yolunda gitmez hesaba katmadığı şeyler vardır. Aşk gibi..

Uçurduğum uçağın bir okyanusa çakılacağını nereden bilecektim. Oradaki tehlikelerden nasıl kurtulacaktım? Bilmediğim canlılar veya yaratıkların olduğunu bilmeme ne demeli? Hikayeme hoş geldiniz. Çünkü bu macera hepimizin macerası. Şimdiden sizlere teşekkür ederim. Okursanız çok seversiniz.

■Aşk ve Ölümün Hançeri■ WattpadFantasyTR Aşk Ateşiyle Kavrulan Fantastikler okuma listesinde! Etimizi keserseniz bizim de kanımız akmaz mı? Gıdıklarsanız gülmez miyiz? Zehirlerseniz ölmez miyiz? Peki ya bize haksızlık ederseniz öcümüzü almaz mıyız? ~William Shakespeare "Gözleri Glacies Denizi`nden de mavi Saçları hırçın kayalıklar gibi kuzguni Hançerini saplar ve kurutur mu kalbini Yoksa yeşertir mi aşkın çiçeklerini Bilemez kimse çünkü görmedi kar beyaz tenini Cenazene göndereceğim bir çelenk karanfili Ve bırakacağım mezarına bir ölüm çiçeğini Hatıra kalsın benden sana, gideceğin öte dünyada..." Fantastik/romantik bir kurgudur. Yetişkin içerik bulunmaktadır.

Hayat bazen acı bazen ise mutluluk getirirdi kimimize. Belli zorluklara ve sınavları vardı. Kimimiz pes eder kimimiz ise yoluna güçlükle zorlukla ve cesaret ile devam eder. Hayat bana çok şey yaşatmış ve göstermişti. Küçüklükten beri başlayan ve ölünceye dek devam eden bu savaş. Kız savaşmaya başlamıştı ,zayıf ve çelimsizdi fakat Hayat onu değiştirmişti. Hikayeme hoş geldiniz , iyi okumalar dilerim!

Derler ki gökyüzü ne zaman gri bulutlar ile kaplansa Fırtına Getiren orada olurmuş.

Yılanlar uyandı şimdi öç alma vakti, zehir kana karıştı kan kusma zamanı geldi. Gelen mektuptaki satırlar tüyleri ürpertmekle kalmamış yeni başlangıçları kapısını aralamıştı . Peki İnci için bu yeni başlangıç kendi hayatının sonu olabilirmiydi ?

IŞIĞIN ALEVİ SERİSİ 2. KİTAP Serinin devamına görkemli bir düğüne, Şehvetli bir aşka Txerrea Krallığı`na Ve yeni ırklara yolcuk edeceksiniz. Nixavis ve Zonan beklenen düğünün ardından vakit kaybetmeden krallıklarına doğru meşakkatli bir yolculuğa çıkar. Nix artık bir prenses değil; Avoria`nın en güçlü kralının ve krallığının kraliçesidir ve buna alışmak da en az yolculuklanı kadar zor olacaktır. Leydi Livivia, kardeşi olmadan imparatorluğun yönetimine bırakılır. imparator kızı için aradığı cevapları bulmaya gider. Bunların yanında aramıza yeni katılan karakter bir roiant şefi, gözlerden uzaktaki kabilesinde roiantları tek bir orduda toplayıp Tılsımın Sesi`ni dinler. Tilsımların ruhları harekete geçmiştir." *** "Sana dünyaları vaat edebilirim, Nixavis. Zihnimin, kalbimin, hayallerimin kavrayabildiği her şeyi sana verebilirim. Seni mutlu edebilirim. Yüzündeki gülümsemenin yegâne sebebi olabilirim. İstisnasız her anında yanında olur, istediğin her şeyi yapabilirim." Zonan`ın kaşları çatılır gibi oldu. Dudaklarının gerisindeki dişlerini oynatırken "Ölmemi istersen ölebilirim," diyerek devam etti. "Dudaklarından çıkacak kelimelere göre yaşayabilirim. Ama beni, seni sevdiğim kadar sevmeyeni sağlayamam. Bu yüzden şunu bilmeni istiyorum: senin için her an mücadele edeceğim. Kuracağımız aile için, krallığımız için, senin mutlu olduğun bir dünya için. Değer, hak edilir. Süslü kelimelerle, ezberlenmiş yeminlerle değil. Yaptıkların, düşüncelerin ve özünle. Bana vereceğin değeri hak etmek istiyorum." Yeni yolculuğa hazır mısınız? NOT: İçeriğinde yetişkin içerikli sahneler vardır.

Gelecek, Parla Soykan`ın yeniden doğuşu şerefine kadeh kaldırmasıyla başlamak üzere. Bu eşsiz ana şahitlik edecek olan sevgili okur, kaybettiklerine veda ederken kendini kazandığını simgeleyen o kadeh artık sana ait. Hikâyenin bir diğer başrol oyuncusu sensin. Unutma, her cümle bir silah her kelime bir mermi. Bu nedenle herkese hikâyedeki katilin kim olduğunu söylemekten çekinme. Yalnızca onu hangi bölümde yarattığını belirtmeyi unutma. Tıpkı gelecekteki Parla Soykan`ın yapacağı gibi. !!! Bu kitapta geçen kişiler, kurum ve olay örgüsü tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Ölümsüzlerin kanıyla yazılan bir efsaneydi Detrokma. Evrenin oluşumu ve beraberinde gelen fedakarlıkları konu alan bu kutsal kitap, inananları eşliğinde bir din olarak yükselmiş ve yaratılışın kadim zamanlarını anlatmaktaydı... Sonsuz boşlukta Zaman tarafından yaratılmıştı Letra. Kendisine ilk yaratılan Tanrı denmesi ile beraber o düzenin, aydınlığı ve iyiliğin Tanrısıydı. Bir evren oluşturmak istiyordu ve bunu gerçekleştirmişti. Fakat işler yolunda gitmeyecekti. Bir nevi kendi yarattığı Kaos Tanrısı Zeq ona karşı çıkacak ve büyük savaşlar verilecekti. Bu savaşta ilk yaratıklar ve ilk tanrılar birbirleri arasında yıllarca dilegelen mücadeleler sürdürülecekti. Kaosun, kötülüğün ve karanlığın karşısında düzenin, iyiliğin ve aydınlığı orduları karşı karşıya gelecekti. Kadim ilk savaşın sonucunda ise... Devamı hikayede.

Bir sabah uyandığında hiç bir şey eskisi gibi değilse....

Küçücük bir kız çocuğuydu Ahu annesinin aşkının peşinde hiç bilmediği o topraklara sürgün edildiğinde. Oysa annesinin değil kendi aşkının sürgünü olacağı bir sevda düşeceğini bilemedi gönlüne.

Mavi özgürlüğün değil ölümün simgesidir.. ⚠️🔞 Bu kitap ağır, travma tetikleyici olaylar içeriyor olup psikolojisi hassas olanlara uygun değildir. Wattpad adım: Melike_132

7 ile lanetlenmiş bir kadın ve acıları. Acımasızlığı merhametinin önüne geçen bir adam. Bir aşkın filizlenmesi herşeyi geride bırakıp değiştirmelerini sağlayabilir mi.

Lavinya Serisinin Elif&Kuzgun’u.

"Ya oyunu oynarsın ya da oyun seninle oynar." Seden Sayedar, art arda işlenen cinayetlerin son kurbanı olan eski Büyükelçi Fuat Alas Sayedar`ın torunuydu. Nihai görevi ise, herkes için zamanında vadedilmiş olan özgürlüğe köprü oluşturmaktı. İki Düzenbaz, Tetikçi ve bir Hain`in hikayesi. Her oyunun sonu; bir ölümün nüksedişi ve bir savaşın başlangıcını doğurur. Acta est fabula. *Oyun bitti,* NOT: KURGUDA YER ALAN KİŞİ VE KURUMLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR.

KİTAP TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR!! HERHANGİ BİR BENZERLİK TESADÜFTEN İBARETTİR! "KİTAP İÇERİĞİMİN ÇALINMASI VEYA KOPYALANMASI DURUMUNDA ADLİ İŞLEM BAŞLATILACAKTIR!" Koskoca ülke ikiye ayrıldı. Gençler isyancı olup köle olan büyüklerine karşı çıktı. Büyük savaşta herkes sevdiğini ya da özgürlüğünü tercih etmek zorunda. Halkı ikiye ayıran kör her gün yeni bir gelişmeye imza atmakta. Bu savaşta gençlerin yanında olan on bir üst düzey asker ve seçtikleri başkan adayı general öldürüldüğünde isyancılar köşeye daha çok sıkışmıştır. Köşeye sıkıştıklarında önlerinde iki seçenek vardır ya ölüm ya özgürlük.

Güçlü bir hafızanın sana getirdiği zorluklardan bihabersindir ve bu özelliğinle göğsünü gererek yürümeyi oldukça iyi bilirsin. Görünmeden kamburuna konulan yüklerin ağırlığını ise çok sonradan fark edersin. İş işten geçeli çok fazla olmuştur ve güçlü bir hafızanın cehennemden beter bir lütuf olduğunu, acıları güçsüz vücudunda acımasızca hissedince anlayacaksındır. "Koş Maysa, hiç durmadan. Özgürce koş." Söylesene küçük Maysa, sen artık koşuyor musun? Hiç durmadan mı, özgürlüğü bütün uzuvlarında hissederek mi? Kafesinde huzurla beklerken omzuna bırakılan aile mirası adı altındaki yük ağırlığının karşısında da özgürlüğe koşar gibi rahatça koşabilecek misin, yoksa küçük bir çocuk gibi kafesinde saklanmaya devam mı edeceksin? 𖤍 "Her şeyden kısıtlanmış bir çocuğu özgür bırakmak istemek, ona yeni bir hayatın da var olduğunu hissettirmektir. Sıfırdan hiçbir şey bilmeyen bir çocuğun yeniden okul hayatını deneyimlemesi gibidir." 𖤍 𝐊𝐨𝐬̧ 𝐌𝐚𝐲𝐬𝐚, 𝐡𝐢𝐜̧ 𝐝𝐮𝐫𝐦𝐚𝐝𝐚𝐧. 𝐎̈𝐳𝐠𝐮̈𝐫𝐥𝐮̈𝐠̆𝐞.

Kalbi kırık bir kadın, işleri sarpa sarmış bir adam... Okuduğu üniversiteden mezun olamayan İlkay evine döner ve ailesi ile artık geçinemeyeceğini anlar. Onlardan uzaklaşabilmek için çareyi eski sevgilisi ile evlenmekte bulur ve olaylar daha da karışır.

Güç, herkesi tehlikeli yapar. ! Savaş her zaman vardı. Yüzyıllardır her şeyin sonunda ve başlangıcında. Bir savaş başladığında asla sona ermezdi. Savaş ağır bir olaydır. Zafer demektir ama aynı zamanda yenilgi. Hiçbir zaman tam olarak kazanmış sayılmazsın. Savaş, çok fazla güç, çok fazla zaman ve çok fazla kan dökmek demektir. Bu yüzden onlar savaşı da savaşmayı da sevmezler. Çünkü onlar zaferlerinde bile kaybettiklerini düşünürler. Kaybettikleri bir damla kan sağanak yağmura denktir. Kolayı severler mücadeleyi değil. Bizler kuklaydık, onlar ise kuklaların efendileri... Ben bir Karakan`dım. Soyumun her üyesi gibi bir kara lekeyle doğmuştum. Özgürlüğümüzü zincirleyen. Tanrılar bizi izliyorlardı. Altından yapılma tahtlarında oturmuş bizi yönetiyorlardı. Her şeyin değişmesi için küçücük bir kıvılcım yeterdi.

Bla bla blaa...