Kitap Tür Kategorileri

Bir sevdiceğe Mektuplar

Güney kapıyı gri eşofmanı ve açık mavi oversize tişörtüyle açtı. Duştan yeni çıktığı için saçları dağınıktı ve boynunda havlusu vardı. Onu aylardır net bir şekilde görmediğimi fark ettirecek kadar değişmişti. Yüzü daha aydınlık, saçları daha siyah, gözleri daha yoğun kahverengi ve her nasılsa boyu falan da daha uzun görünüyordu. Karşı villamda oturmasına ve aile dostumuzun oğlu olmasına rağmen geçen yıl İzmir’e ilk adım attığım günden yaz tatiline kadar yalnızca birkaç kez doğru düzgün iletişim kurduğumuzu fark etmiştim. Yüzüne bile bakmamış mıydım gerçekten? O da benimkine bakmamıştı ki... Birbirimizle görüşme ihtiyacı hissetmemiştik ve sanırım evlerimizin yakın olduğunu bilmenin iyi gelmesinden başka bir ortak noktamız da yoktu.

Kaç çiçeği gençlik, aşk ve ölümü temsil eder. Bizim için kan çiçeği ölümdür , yarım kalan sevgilerdir. Yarım kalmışlıktır...

Teğmen bir kadının hayatına giren doktor adamla hayatının nasıl devam ettiği

lisede aşık olan kızımız ve başına gelenler iyi okumalar :)

Hayatı boyunca yaşadığı zorluklarla büyüyen bir kadın çok yaralıdır. Babası tarafından hiç sevilmemiş olan Hale, kendini babasının düşmanı ile evli bulur. Hem hayatını kurtarmak adına, hem de insanlık adına. Sungur, Hale’nin babasını öldürmek için bir şeyler dener. Bilgi edinir ve öğrendiği gerçekler onu çok etkiler.

Gece yarısıydı. İstanbul’un dar sokakları, sinsice fısıldayan gölgelerle doluydu. Her adımda, sessizliğin içinde yankılanan derin bir tehlike vardı. O, hiçbir şeyden korkmuyordu – ya da en azından öyle düşünüyordu. Fakat bu gece bir şey farklıydı; havada hissedilen ölümün soğuk nefesi vardı. Yirmi yedi yaşındaki mafya lideri, yüzü hiç olmadığı kadar sertti. Her hareketinde kontrolü elinde tutardı, fakat bu gece bir kontrol kaybı yaklaşıyordu, bunu biliyordu. Masum kanı dökülmüş, kuralları çiğnenmişti. İçindeki öfke büyüdü, ama o öfkenin ardında başka bir korku vardı: geçmişin izleri yeniden canlanıyordu. Adım sesleri duydu, karanlıkta bir figür belirdi. Tanıdık ama bir o kadar yabancı. Gözleri dondu, nefesi kesildi. O, çocukluk arkadaşıydı. Ama artık onun için sadece intikam demekti. ‘Hoş geldin,’ dedi sert bir sesle. ‘Beni öldürmeye mi geldin?’ ‘Beni bıraktığın yere geri dönmek için geldim,’ diye yanıtladı kız başrol, sesi soğuk ve kararlıydı. ‘Babanın kanı için adalet istiyorum.’ İkisi de birbirine meydan okurcasına baktı; geçmişin acısı, şimdi birer düşman olarak karşı karşıya getirmişti onları. İntikamın başladığı an, artık geri dönüş yoktu."** İntikam, geçmişin gölgelerinde kaybolmuş bir ruhun yeniden doğuşudur; kaybedilen her şeyin bedelini ödemek için, karanlığın kalbinde dans etmeyi gerektirir."

Nergis, bir gün bilinmeyen birinden bir mesaj alır. ‘’Gölgen olabilir miyim Nefes, yada nefesin kadar yakın olabilir miyim sana? Benim olur musun, Nefes?’’

Teğmen kızın aşkı kız annesini mesleği olan albaylığa özenir ve asker olur daha sonra hayatını aşkını ilk katıldığı tim`de bulur tüm zorluklara rağmen asla birbirlerinde vaz geçmezler

Sevdiği çocuğa acılıcak olan kardelen abileri tarafından takip edilmektedir bu durum ise onun sevdiği çocuğa açılmasına engel olmakla birlikte zorlaştırıyordur...

-Yarı rus yarı Türk olan Zhanna her şeye rağmen bordo bereli iyi bir asker olur. Bir time girmesiyle zaten sarsılan düzeninin üstüne gelen telefonla gerçek ailesiyle karşı karşıya gelir...

Kaçmak istiyordu. Kendisine yaklaşan kişinin tehlikeli biri olma ihtimaline az önce duyduğu gök gürültüsünden daha fazla korkuyor ve bir an önce kaçmak istiyordu. Ama ellerini yere bastırıp kalkmaya çalıştığında son derece güçsüzleşen bedeninin koşmaya takati kalmadığını anladı. "Hanımefendi?" Kulaklarına ulaşan sesin ardından görüş alanına kocaman siyah botlar girdi. Güçlükle ayağa kalkıp başını ağır ağır kaldırdı. Genç bir adam, yağmurda ıslanıp ıslanmadığına aldırmadan endişeli sayılabilecek bir yüz ifadesiyle kendisine bakıyordu. Çatık kaşların altındaki ela gözler, araba farının ışığı altında parlarken; hayatına kabus gibi çöken başka bir adamın mavi gözlerini anımsayıp yeniden yırtıcı bir korkuyla bağırmak istedi. Fakat sanki sesini bile yitirmişti. Önce genç adamın montundan akıp giden su damlalarına ardından da  kendisine tereddütlü adımlarla yaklaşan iri botlarına baktı. Sadece tek bir adım geriye gidebildi. Vücudundaki uyuşukluk artıyor, başında nabız atması gibi zonklayıp duran o ağrı şiddetleniyordu. O, bir adım geriye gider gitmez adamın botları son kez çamura batmış, başka bir adım atmaktan çekinmişti. Duraksayan adımlara bakıp bu adamın kötü biri olmadığına hükmetmek istedi. Ama karşısındaki bir yabancıydı ve ona ne kadar güvenebileceğini; doğrusu güvenip güvenmemesi gerektiğini kestiremiyordu.

Kırık kadehten sızan kırmızı bir şarap aktı her yanıma. Şarap aktıkça kan içinde kaldım. Kadehin kırık parçalarından kesikler yedim bir bir. İçimde biriken ne varsa dışarı kustum. Yetemedim kendime ama çırpındım o boşlukta. Aldığım soluğun yerini keskin bir göz sardı; nefes alamadım, kan yuttum. Bazı gözler, keskin bir bıçaktan daha çok acıtırdı. & "Kaybettiklerimize kaldıralım bu gece kadehleri."dedim ilk başta.İkimizinde yüzünde belli bir acıyla gelen soluk bir gülüş belirdi,"Ben bu uğurda kaybettiklerime,sense bu uğurda oyunlarla kazandıklarına." "Ben de kaybettim Mira."dedi acıyla,"Değil bu gece, bütün ömrümü harcasam ve kadeh kaldırsam bile yetmez." "Bazen değer demiştin."dedim gözlerinin içine bakarak."Ne kaybettin ki? Bütün oyun senin, bütün galibiyetler yine senin." "Seni."dedi elime uzanırken,"Oyunu kazandım ama seni kaybettim.Seni kaybetmek hiçbir şeye değmez.Ne oyuna,ne intikama, ne de yaşamaya." Derin bir nefes aldı.Parmaklarımın hepsini tek tek sevdi, öptü. Nefesimi tuttum. "Bütün her şeyi kaybetseydim de seni kaybetmeseydim."dedi. Gözlerimin içine baktı. "Bir annem vardı,bir de sen."dedi acıyla."Annemi kaybettim seni de kaybettim."diye ekledi nefes verirken,"Annem öldü ama seni ben öldürdüm."gözlerinden bir damla yaş süzüldü yanaklarına."Herkesi kaybetmeye razıydım ama seni kaybetmeseydim." Gözlerimde ki yaşlar biraz daha arttığında nefes aldım. Güçlükle konuşmaya devam etti,"Şimdi sen söyle Mira,benim en değerlim annem ve sendin.İkinizi de kaybettim.Kaç yıl,kaç ömür kaç kadeh yeter kaybettiklerime?" Paramparça oldum. &

Tesadüfen yolları kesişen bir Özel Harekat Polisi ve Hukuk Fakültesi Savcılık son sınıf okuyan bir kadının hikayesini okuyacağız. Tesadüflerin bazen aşka, bazen öfke’ye, bazen de özlemi en derinlerde hissettiğinde çöldeki bir damla su gibi hayatımıza girişini göreceğiz. İyi okumalar.

Ben ölmek, sen ise yaşamak istedin. Ben ölsemde birinci olmak istedim. Sen yine de yaşamak istedin, mutluydun. Sahi, seni ben mi öldürdüm? Ölen şey ruhun muydu? Yoksa bedenin mi? Seni, bizi öldüren şey ailelerimiz miydi, Yoksa katilin mi? -Angst değil- Çeyrek texting-Düz yazı

❗HİKAYEDE +18 İÇERİK BULUNMAKTADIR. GEÇEN İSİMLERİN, KURULUŞLARIN VE YERLERİN HİÇBİRİ GERÇEK DEĞİLDİR! HEPSİ HAYAL ÜRÜNÜDÜR! GERÇEK KİŞİLERLE BAĞLAŞTIRILMAMASINI RİCA EDİYORUM! ❗ Sevgisiz büyütülen kalplerin yarattığı dünya olacak bu dünya! Bu sözü ilk duyduğum da kalbim ağrımamıştı ama onunla tanıştığımız akşamdan sonra bu cümleyi okuduğum da ağlamıştım. Ben sevgisiz büyütülen bir kalptim, o ise sevgisizliğe bir kalp verecek kadar beni seven bir adam. 🤍🥥🫧 Yüzüme gelen suya karşılık yerimden doğrulmaya çalıştığımda bana gülen adamın sesiyle havuzun içinde daha da bocaladım. Belime dolanan kol ile suyun üstüne çıktığımda ellerimi omuzlarına yaslayıp derin nefesler almaya çalıştım. Sakinleşmem için her zaman ki gibi saçımı ve sırtımı okşuyordu. "Bu boğulma girişimlerin artık beni korkutuyor." Alaylı sesine karşılık derin nefesler almaya devam ederek alnıma omzuna yasladım. Annesi öğrenmişti ve bir şey dememişti fakat insanların ilişkimizi öğrendikçe aileme yakalanma riskim daha da artıyor, ondan vazgeçmek zorunda olacağım düşüncesi bile beni korkutuyordu. Bu düşüncelerle havuzda yüzmek aklımı toplamı engelliyordu. Elleri kalçama giderek beni suyun içinde kaldırdı ve bacaklarını beline dolamamı sağladı. Titreyen vücuduma karşılık beni havuzun kenarına getirdi. "Bebeğim bana bak." Gözlerimi açmaya çalışıp ona baktım. Bazı anlar onu dinlememek hoşuma gitse de çoğu zaman onun yanımda olup beni korumasını seviyordum. Sağ eli yanağıma koyup gözümün altını okşadı. "Gök ve su birleşip cenneti oluşturdu Adin. Gök ve su olup benim içimde bir cennet oluşturdun." Dudaklarıma yaklaşırken fısıldadı. "Cennetimden vazgeçmem Adin. Sen istemedikçe senden vazgeçmem..." 🤍🥥🫧 Instagram: @matmazelinhikayeleri Kitappad Yayın Tarihi: 05.10.2024 Wattpad Yayın Tarihi: 08.10.2022

Yıllardır peşindeydi genç kızın... Sonunda onu bulmuştu ama o daha küçük bir kızdı. Bırakmak zorundaydı genç adam. Alırsa üzülürdü güzel bebeği. Koparamazdı tüm acılarına rağmen ailesinden. Onu istiyor muydu? Hem de deliler gibi istiyordu... Ama zamanı vardı her şeyin genç adam biraz daha büyümesini bekleyip alacaktı onu yanına. Onu incitmemek için hiç bir zaman istediği gibi dokunmayacak olmasının bilincinde olsada beklemek zorundaydı... KESİT! "Demir..." dedim gri gözlerine bakarak. Güzel, büyüleyici ve tehlikeli gözlerine. Kollarını iki yanımdan uzatarak beni, kendi kocaman bedeni ve duvar arasında sıkıştırdı. Boğuk ve karanlık bir sesle fısıldadı... "Bana böyle seslenme! Yalvarırım bana böyle seslenme... Sana karşı irademi gücümü kaybetmek üzereyim... Lütfen buna izin verme Safir...

❝Karşılaşmamız bir tesadüf değildi, seni bana getiren kaderdi.❞ Wattpad`de 53.7K okunma ve 4.2K oy alan tek kitabım.

65. Bölümü Mühendis Hanım`ın rüyası varsayalım. 🤍

Sen sevmiyor olabilirsin ama mutlu bir sonu hak ettin Bahar Karasu

21.yüzyılda kaybolmuş bir şehzadeye rehberlik etmeye var mısın? Ya da soruyu baştan alalım... 16.yüzyılın geceleri, 21.yüzyılın gündüzleriyle karıştığında hangi asrın gerçeklerini kabul etmeye hazırsın?

0549: fotoğraf* 0549: güzel seçim ufaklık. 0549: sessiz ve gözden uzak tam cinayet işlemek için yaratılmış resmen baksana dizayna

Saf kan cadıların soyundan gelen bazı cadılar kara büyücü olarak dünyaya gelir. Lakin bu krallıkta yüzyıllar önce meydana gelen olaylar yüzünden onlar lanetli birer varlık olarak görülür onları ne kadar öldürmek isteselerde onların ölümünün krallığı lanetleyeceğini düşündüklerinden onları doğar doğmaz ailelerinden alıp hapsederler. Bir gün bir büyücü bir kurda mühürlenir ve asırlar sonra bir kara büyücüden ikiz bebekler dünyaya gelir biri çok şanslı herkes tarafından saygı gören bir prensken diğeri hapis hayatı yaşayan bir kızdır . Lakin işler değişir kız hapis hayatından kurtulur ve intikam yemini eder .

Gözümden düşen göz yaşımı eliyle tuttu ve parmağından aşağı akmasını izledi, bu yaptığı tuhafıma gitse`de aldırmadım ve yeniden önüme döndüm. "Larmes." Dediği ile ona döndüm ve anlamsızca bir bakış attım suratına. Ne demek istiyordu ki? Bakışlarımı görünce hala havada tuttuğu parmağını gösterdi ve tekrar konuştu. "Göz yaşları..."

Eylül onaltı yaşında abisinin kaçırdığı kızın nişanlısına diyet olarak verilmişti. Bilmediği bir hayata o gün açılmıştı kapılar. O gün kurban edilmişti Eylül. Peki ya sonra? Hayat denilen şey sonsuz bir serüven onun serüveninde neler vardı peki? Bazen ne yaparsanız yapın hayat size dönüp tebessüm bile etmez. Hele ki bir sonbahar Eylül-seniz.

Hiçbir savaş zor değildir. Savaşlar en kolayıdır. Peki zor olan nedir? Zor olan her daim barıştır. Barış zor olmasaydı, savaşlar olmazdı. Hayaller gerçek olmak ister miydi? Şüpheler hakikate döner miydi? Yalanlar doğruya ulaşır mıydı? Hançer yangın olup esmeden, cehenneme kucak açmadan aklını bulandıran kişi, cenneti, ona gelir miydi? Gelen cennet kapılarını cehennem olan kadına açar mıydı? Hançer başarılı bir veliaht olmak için kendini kanıtlamaya çabalayan bir çocuktu. Hırslı, hazırcevap, azimli ama yüreği yaralı bir çocuk... Kağan olan babasına ve saraya kendi varisliğini kanıtlamak isterken Veliaht töreninde kimsenin farkında olmadığı bir hata yapar ve hayatı tam da o anda tepetaklak olur. Veliaht olma hakkını amca oğlu Berk’e teslim ettiğinde hayatı bir anda sıfırdan başlamak zorunda olacağı bir dizi olaya şahit olur. Geçmişten gelecek olan düşmanları ve bir gecede yaptığı darbeyle tahtı eline alan acımasız amcası yüzünden hem devlet hem de Hançer’in yüreği paramparça oluverir. Hayatında sahip olduğu herkesi küçük yaşta kaybeden bir kız çocuğunun ilerleyen yaşlarda büründüğü acımasız kimliği ve savaşçı kadın olma serüvenine siz de şahit olacaksınız. Unutmayın, bazı aşklar en güçlü olduğunuzu sandığınız anda değil hiçbir şeyinizin olmadığı o anda karşınıza çıkar. Lakin, elinizin tersiyle itmek sizin bileceğiniz iştir.

DOĞU`NUN ASİL KADINLARI SİZ SUSMAYACAKSINIZ ÇÜNKÜ İHRA NOVA SİZİN SESİNİZ OLACAK, SİZİN ELİNİZİ ASLA BIRAKMAYACAK!! Kader bir örümcek misali hırsla ilmek ilmek ağlarını örmekte.. İhra Nova Zadeoğlu & Mir Mirhanoğlu ......Alıntılar..... "Mehir olarak ne istiyorsun kızım?" "Sadece talak hakkı ve Mir Ağa`nın yanından ayırmadığı silahını istiyorum", diyerek İmamın sorusunu yanıtladım. Mir Mirhanoğlu "Düğünde takılan takılar, kilosunun 5 katı altın, Dubaideki şirketlerimin yüzde elli bir hissesi, Van`da ki, Urfa`da ki, Antep`te ki bağların yüzde elli bir hissesi ve son olarak İstanbul ve İzmir`deki villanın tapusu", diye kendi isteklerini sıraladı. "Babaların vedası en ağırıdır derdi dedem. Kız evlat babanın incisidir. O inciyi başka birine teslim etmek çok zordur kopamazsın öyle kolay kolay demişti. Şimdi hiç beklemediğimiz bir anda ayrılık acısı benim dağ gibi babamın omuzlarına bindirilmişti. İlk defa çaresizlikten omuzlarının düşüklüğünü, boynunun büküklüğünü ve ağladığını görmenin acısı da benim omuzlarıma yüklenmişti..." "Anne yüreği hissedermiş evladını. Hissetmişti benim annem yürek yangınımı ve elinden hiçbir şey gelmediği için ışıl ışıl gözlerini gölgeler sarmıştı. İki gözümden öpmüştü. Beni senden kopardılar, ayrılık getirdiler der gibi. Bir anneye beklenmeyen vedanın ağırlığı yüklenmişti. Yüreği kanatılmıştı..." "İlk defa bir kızın ağabeyinin koluna girmesi bu kadar zordu. İlk defa bir ağabeye kız kardeşine kolunu uzatması bu kadar zordu. Çünkü bu defa uzatılan kol sözsüz bir elvadaydı..." Bu kitap tüm kadınlara, kızlara, annelere ve kızlarına, sesi kesilenlere...

“Ellerim kanadı bugün. Acılarım diken gibi battı bana. Ellerini ellerime aldı, ıssız ellerim dolup taşan caddelerin sıcaklığıyla doldu. Gözlerime baktı. ‘Her şey düzelecek’ dedi. O bile hayattan yorulmuşken, kanayan ellerime üfledi.” Geçmişimiz bizim tuzağımız. Gizli saklı sırlarla kaplı kara bir kutu gibi. Ayağımıza dolanan ipler bizi düşürebilir miydi?

İki farklı bir ruh iki farklı bir insan. Ama tek bir beden. 🪞 ⚰️ 🪞 Ölüm yeni bir yaşamı belirledi. Yalan büyük bir ihaneti koynunda büyüttü. Acı kimliksizliğe bürünüp onu sahte bir bedene hapsetti. Gerçekler silik bir imgeden ibaret olarak kaldı. Yalanlar bir hayatı şekillendirdi. Hiç kimse istediği bedende değildi. Hiç kimse gerçeği köreltemezdi.

Adam kaçtı . Kadın sordu. Adam sustu. Kadın sustu. Ve bir gün adam konuştu, kadın yaraladı ve gitti. Ay söndü . Yıldızlar öldü. Bir kadının göz yaşları geceye gömüldü. Şafak geceye küstü. Bir daha doğmaz oldu güneş. Ve yıllar umursamazca yitip gitti. Adam geriye dönemedi. Kadın mazilerini geçmişe gömemedi. Her şey zamana yenik düştü.