Kitap Tür Kategorileri

Bir doktor ve bir katilin hikayesi... "Sadra." Elindeki neşteri sol elinin parmakları ile çevirerek etrafta yavaş adımlarla dolanıyordu ve bakışlarını elindeki neşterden hiç çekmiyordu. Aniden olduğu yerde durdu ve bana bakmaya başladı. "Sadra ne demek biliyorsun, değil mi?" Hızlıca birazda adrenalinin verdiği hızla başımı aşağı yukarı salladım. Bakışları bir kaç saniye daha bende durduktan sonra tekrar elindeki çevirmeye devam ettiği neştere dikkat kesildi. "Sadra... Asalet demek." Bana bakmadan söyledikleri ile şaşırmıştım çünkü ismimin anlamını çok az kişi biliyordu ve bu devirde neredeyse hiç kullanılmazdı. Elindeki neşteri çevirmeye devam ederken gözlerindeki nefret beni buldu. Gözleri gözlerimdeydi. Zaten yüzündeki maskeden dolayı sadece gözleri görünüyordu. Yemyeşil, koyu yeşil gözleri vardı ve az ışıklı bir ortamda olmamıza rağmen gözlerinin rengi çok belirgindi. Bir anlık cesaretle, "Ne istiyorsun?" Diye sordum. Bu sefer elindeki neşteri hızla bana doğru fırlattı. Ellerimi hızlıca başıma koyarak başımı eğdim aynı zamanda da başımı başka tarafa çevirmiştim. "Bunun cevabını zaten biliyorsun!" Ellerim başımı koruduğu, kollarım gözümün önüne geldiği için hareketlerini ve gözlerini göremiyordum. Öfkeli sesi beni iliklerime kadar titretmişti ama hayır, benden ne istediğini bilmiyordum. •Bir doktor ve bir katilin hayatı ne kadar normal olabiliyorsa kitap o derece normaldir. •Sadra isimli ilk ve tek kurgudur çalınması durumunda yasal işlemlere başvurulacaktır. •Kitabıma bir şans vermenizi tavsiye ederim. Veeeeee İyi günler dilerimm🍁🍂🤎

Kerem daha önce aşık olmamıştı, Zeynep ise sevileceğine inanmıyordu. Birbirleri sayesinde bunu yıkabilecekler mi? Kerem ilk defa aşık olacak mı? Peki ya Zeynep Kerem sayesinde sevileceğine inanacak mı? Birbirleri sayesinde ilk aşkı bulabilecekler mi? Yoksa birbirlerine hiç olmadığı kadar acı mı çektirecekler? Zorluklar karşısında birlik mi olacaklar? Yoksa pes edip kendilerini sevgiye mi kapatacaklar? Ya pes ederlerse? Ya beraber savaşırlarsa? Ya ikisi de birbirinin İLK`i ve SADECE`si olursa?

Mükemmeliyetle kafayı bozmuş Mehpare tüm doğrularının aslında bir zorunluluk olduğunu zamanla anlayacaktır bu esnada hiç tatmadığı duyguları tadacak ve küçük fanusundan dışarıya adım atacaktır. İhanete bakış açımızı değiştirmek gerekir, her zaman sorunları doğurmaz ihanet. Belkide en büyük şifanın başlangıcıdır...

İki dünya arasındaki sınır, kaderin gizemli iplikleriyle örülmüş bir yolculuğun kapısını aralıyor.

Beni takip ediyordu, gittiğim her yerdeydi. Girdiğim her delikte, evimde, odamda, uykularımda bile vardı. Ondan kaçamıyordum, beni bırakmayacaktı. Ondan korkuyorum ama aynı zamanda ona karşı koyamadığım bir çekim hissediyorum. Ona aşık olmak ölümüm olacaktı ve ben ölümü hiç bu kadar arzulamamıştım. “Kayıp ruhumun anahtarı sensin, kurtuluşum sensin. Ve ben senden nefret ediyorum” dedi. Laneti kırmak, ruhunu kurtarmak için genç kadına ihtiyacı vardı. Önünde ise iki seçenek vardı, ya önü öldürecek ya da ona muhtaç olmayı seçecekti. Kadının yüzünü izlerken seçimini çoktan yapmıştı.

Kalbin dolu mu? Dolu.

Vatanın üzerine sis çöktüğünde inlerine çekilirdi çakallar sessizce. Uyumazlardı, korkuyla titrerlerdi. Çünkü bilirlerdi, şimdi kurdun uluma vaktiydi. İhtiras ve İhtiraz. Birisi kafaya bir silah dayardı, diğeri o silahı çekmek için uğraşırdı. Söz konusu vatan olunca herkes bir kan, bir ten ve bir beden olurdu. İçteki düşmanın bile dostun olurdu. Senin kalbine nefret tohumları ekenler, vatan deyince tohumların kökünü kuruturdu. Damarlarında dolaşan kan Türk kanıysa, şanslısındır. O kan damarında coşar, deli cesaretini Türk`e o kan verir. Damarlarında dolaşan kan, terörün kanıysa işte o zaman vay haline. Çünkü Türk, deli akan kanıyla, o damarı kurutur. Hatta kurutmakla kalmaz, yüzünden renk çekilene kadar akıtırdı o kanı. Yavaş yavaş yapardı bunu. Çünkü ölümün, kansızlar için bir kurtuluş olduğunu bilirdi. Zeyrek. Zeki demekti. Uyanık, akıllı, sinsi, bir insanın aklını başından çelen demekti. İşte bu isim bir kansızın, duyduğunda yerinde onu tir tir titretecek isimdi. Adamdan sayılmayacak kansızların, duyduğunda çil yavruları gibi etrafa dağılıp saklandığı isimdi. İhtiras, aşırı güçlü istekti. Bir Türk`ün kanında dolanan tek duyguydu. Onu var eden duyguydu. İhtiraz, korkaklıktı. Kansızların damarında kan yerine akan bir pislikti. Şimdi gece çöktü. Gök girdi Kızıl çıktı. Türk`ün ihtirası bir vatanınaydı bir de albayrağına. Türk`ün ihtirası gönlünde vatandan başka bir şeye var mıydı?

"Şarkı yavaşça bitiyor ve kalbim o yazda kalırken ben, adını bile hatırlamadığım arkadaşlarıma özlem duyuyorum." Merhabalar! Kitappad`de yeniyim ve kısa hikayeler yazıyorum. Düzenli olarak yeni hikayeler ekleyeceğim...

"Herkesin vardır bir hikayesi" kiminin içine atıp söyleyemediği,kiminin anlata anlata bitiremediği,kiminin başlayıp bitiremediği... Kitabın konusu gerçek bir hayat hikayesinden alınarak kurgulanmıştır... Fatih Sultan Mehmet`in soyundan gelen Asiltürkler ve onları yok etmek isteyen Şiraziler arasında geçen bu hikayede Asiltürklerin bir amacı vardı; Oda bir taraftan kendi hayatlarına devam ederken diğer taraftan Filistin`i tekrar özgürlüğüne kavuşturmaktı,bu uğurda kaybettikleri,belkide feda ettikleri kahramanlar oldu,yaşadıkları ciddi olaylar ve mucizeler oldu... Yeri geldi aksiyon,entirika onları bırakmadı,yeri geldi beraber ağladılar,beraber güldüler,bazen kırgınlıkları,kızgınlıkları oldu ama asla birbirlerini yalnız bırakmadılar,hepsinin bir hikayesi vardı... Sende Asiltürklerin yaptıkları kahramanlıklara şahit olmak istiyorsan gel bizimle ol Filistin`i birlikte özgürlüğüne kavuşturalım 3. Fatih ve emanetçiyi birlikte bulalım.Biliyorum onlarda kim,ne demek bu diyeceksiniz merak etmeyin hikayede öğrenirsiniz...😉 7 den 70 e herkesin okuyabileceği bir kitaptır... Olaylar ikinci bölüm itibariyle yavaş yavaş gelişmeye başlıyor.Keyifli okumalar... NOT:Senaryo diliyle yazılmıştır...

Kimse bi` sen edemez

"Biriyle tanışmak için bir nedene ihtiyacımızın olması gerektiğini bilmiyordum." "Neredeyse iki yıldır aynı okulda okuduğun biriyle böyle aniden tanışmak için mi? Evet bir nedenimizin olmasına ihtiyacımız var." "Senden hoşlanıyorumdur belki?" *** "İnsan en çok kendine veda eder, kırık bir kalple birlikte..." Günlerin birbirini takip ettiği bu dünyada kendi içinde tabut taşıyan ruhun gözyaşları da saklanırdı. Esra çocukluğu boyunca ailesi ve arkadaşları tarafından yaşadığı psikolojik şiddet yüzünden herkesten uzak bir alan kurmuştu kendine. Kimseye güvenmiyordu. Yaşaması için tek sebep kendisiydi onun için. Hayatı her zamanki gibi sıradan ilerlerken bir gün hayatına giren yeni insanlarla her şey tamamen değişmişti. Yeni bir hayat, yeni bir düzen, belki de yeni bir şehir... Esra kendini korumak için içine sığındığı sert kabuğundan kurtulup insanlara şans verebilecek mi?

Aşk itirafları çıkmazda olurdu bu mahallede. Gençler arasında sözsüz bir anlaşma gibiydi. O yüzden şuan çıkmaza doğru gidiyordum. Herhangi bir cesaret kaybı yaşamamak adına kızların yanında mesajı atmıştım. Üst üste gelen mesajlara göre çoktan gelmişti. Tahmin ettiğim gibi çoktan gelmiş elindeki telefonla oynuyordu Cengiz. Kafasını kaldırıp sokağın başını kontrol ettiğinde benimle göz göze geldi. " Hele şükür kızım ya! İki saattir buradayım!" dediğinde göz devirmeden kendimi alamadım. " 10 dakika önce mesaj attım. Abartma istersen?" diyerek tam karşısında durdum. Herşeye inatlaşarak konuşmak kolaydı. Şuan nasıl konuşacağımı unutmuş gibiydim. " Sizin 10 dakikanız yarım saat hanımefendi neyse olan oldu ağaç olduk artık şimdi neymiş derdin anlat bakalım fındık kurdu" diyerek kollarını göğsünde birleştirip sırtını iyice duvara yasladı.Biraz sonra bu rahatlığı olmayacaktı. Lafı hiç uzatmadan söylemeliydim. Derin bir nefes 1-2-3. Başarırsın kızım! " Cengiz sana tutuklu kaldığımın farkındasın değil mi?" Sanırım bir polis adayına edilebilecek en afili aşk itirafıydı bu. En azından şuan yüzü onu söylüyordu.

Bir Hasret hikayesi...... Yıllardır rafta bekleyen bir hikayeydi ama vakti geldiği için yüze çıkmak istedi herhalde. O zaman çıksın bakalım neler olacak !!!

"Kalbimi sızlatmadan sev." *** "Yağmurda ıslanmaya değil, yağmurda kaybolmak için dışarı çıkıyorum." *** "Bir gece yürüyüşüne ihtiyacım var, eşlik eder misin?" *** "Şiir şiir okurken mısra mısra unutmuştum."

Yeryüzünde bulunan; ölümsüzlük ve her istediğini elde etme gücüne sahip bir taş,bu taşı ele geçirmek için insanları birbirinden farklı özelliklere sahip yaratıklara dönüştüren bir teşkilat, bu teşkilatı yok etmeye çalışan belki sıra arkadaşınız,belki yoldan geçen,belkide her gün selam verdiğiniz insanlardan oluşan gizli bir ekip ve bu teşkilatta bulunmaktan nefret etmesine rağmen canından çok sevdiği ve hayatında kalan tek arkadaşını bulmak için ekibin bir parçası olan hayattan bir beklentisi kalmamış daha 17 yaşında bir genç kız

Tesadüfler aşkı sever burada. 90`larda çocuk olan iki gencin masum bir bakışmadan, sonsuzluğa kanat çırpan sımsıcak hikayesinde, Leyla&Ömer içimizden birileri... Sosyal medya yok, yasaklar çok, kurallar katı, aile baskısı , abi şerri, mahalle kültürü burada! Biri esnaf çocuğu öğretmen, biri çiftçi çocuğu bir subay; yurdum insanı ve hayatın içinden samimi, gerçekçi ve sıcacık ilişkilerle örülü bu hikaye içinizi ısıtacak. Sana gökyüzünü ısmarladım, Gülüşlerinde güneş batsın diye... Geceleri soğuk olur Gözlerini düşledim, İçimi ısıtsın diye... Nazım Hikmet. "B planına geçecektik mecburen... Demokrasilerde çareler tükenmez! Her ne kadar bizim ev hala otokrasi ve ılımlı şeriat ile yönetilse de... Nazım`ın dediği gibi bir direnişse yaşamak! Diren Leyla düsturuyla... Büyük halamı aradım! Halam bizim evdeki devrik demokrasiye karşı, Avrupa Birliği sayılırdı. "

Marsel latin kökenli bir kelimedir. Anlamı Güneş ışığı , güçlü, şanslı demektir Sâhir ise geceleri uyanık kalan uyuyamayan demektir. İki çekirdekten gelen Ruh bir seçim yapar . İnsan bedenine kendini hapsetmeden önce kendine bir yansıma seçer. Ruh eşi bu demektir ne de olsa . İnsan bedenine hapsolan Ruh sürekli eşini arar. Ancak insan bedeni sadece seçimler ile yaşar . Ruhun ızdırabını göremez olur, bilemez olur, unutur. Ta ki beden eşi bulup da ruhun dili çözülene dek . Ruh huzura kavuşur. Peki ya Ruh huzura kavuşamazsa ve kendine yeni bir ruh eşi bulursa ?

bilmem kaç yüz kişi içinden, gördüm deli gözlerini birden. belki tanımazdım seni o konsere gelmesen. MERAS grubunun gitaristi Baran, konserlerine gelen seyircilerden birini beğenmiştir. ☾☼✩°｡⋆⸜ 🎧✮ 190423 - 280923 © 2023 temmuz I @madslice yaz kurgusu - mini kurgu

Her şey kül olmuştu... onun dışında.

Ama bilmelisin; Sarraf tüm değerli taşları satar, bir tek Yakut`u kendine saklar.

İlk kitbım o yüzden yazım hataları olabilir ☺️ "Cidenmi bunlar kendilerini ne sanıyo ciden evlen dediler diye evlenicem mi sanıyolar neyse aslında biraz eğlence fena olmazdı he ne dersiniz 😉"

“Abi iyi ki varsın biliyorsun değil mi? Eğer sen olmasaydın zaten şu an ölm-“ derken sözünü hızlı bir şekilde kesmiştim. “Su perisi sakın ağzından bir daha o kelime duymayacağım tamam mı? Sakın duydun mu beni?”derken ilk defa bu kadar ciddiydim. Yüzüne baktığımda karşıdaki duvara bakıyordu. “Su perisi sen iyi ki varsın ben iyi ki varım tamam mı?Ne yaşattılarsa geçecek güzelim söz ben yaşadığım müddetçe hepsini unutturacağım.Hepsini unutturacağım.Bana güveniyor musun?”dediğimde bakışları beni buldu. “Sen varsan prensim ben hep iyiyim sana güvenmek mi?Sen şu an bana bişey yapsan veya desen derim abimin bildiği vardır.Sana sonsuz güveniyorum İrza prensim senin bu kolların bana aile sevgisi,abi sevgisi ,sevgi ve güvenden başka birşey vermez.”diyerek boynuma sarılınca bende onu sımsıkı sarmıştım.

Hayatını sıradan ve hayallerle geçiren Jack, Dünya`nın başka bir ucundan gelen kız ile hayallerini açığa çıkarmaya ve gerçekliğe dönmeye başlar. Sadece hayalperestlik, şarkılarla dolu yaşamına birdenbire giren kız ile bütün kişiliği değişmeye başlar. Herkesin "kaçık" dediği kıza aşık olup bütün hayatını ve ilhamlarını o kızdan alarak yaşamaya başladığını fark eder. Eksik olan tek şey gerçekte düşmanının kim olduğunu bulmaktır.

"Başrol istediği zaman sahneye çıkarsın." Herkes kendi hayatının başrolü olacak değil ya! Kiminin annesi, kiminin babası, yakın arkadaşı, sevgilisi ya da hiç tanımadığı bir kızdır, hayatının başrolü... Peki sizin hayatınızın başrolü siz misiniz? Yoksa bir başkası mı?

İlk kurgumdur kendimi geliştirmek amaçlı yazıyorum okurken dikkate alırsanız sevinirimmm. Konusuna gelicek olursak anlaşmalı/zoraki evlilik karışımı yapılan bir asker kurgusu olmasını planlıyorum -kadın karakter bayağı baskın bu arada- kadın karakterin ağzından olacağı için yoğun bir asker kurgusu olabileceğini hep sanmıyorum ama denerim öpüldünüz ballarım 🍯🤍 kendinize iyi bakıııııınnnnn.

Topraklarımın tek fidanı Başroller DEFNE BARTU LEYLA AZRA SEREN ALMİLA İNANÇ MUTLU SELİM Kimsesi kalmayan 9 çocuk Birbirlerinin kimsesi olan 9 çocuk Ve dünyaya mutluluğu yayan 9 çocuk Merhaba defne bu benim yazdığım 13 kitap diğer platformlarda da yüksek kitlelere ( aileye) sahip olduğum gibi bu platform da da sizlerle beraberim umarım beni seversiniz ve benim topraklarımın onlarca fidanı olursunuz ilk bölüm en kısa zamanda sizlerle . Binlerce fidanı şimdiden his ediyorum .

Bu roman, birnirine aşık olarak evlenen fakat zamanla evlilikleri sarsıntıya uğrayan yirmili yaşlarda bir çifti anlatıyor.Genç kız çok sevdiği eşi tarafından sevgisizliğe ve ilgisizliğe maruz kalır.Eşinin bu hallerine anlam veremez hatta onu artık sevmediğini düşünür çünkü ikiside birbirini tanımayan aynı evin yabancıları olmuşlardır.Genç kız, içine düştüğü yalnızlık kuyusunda çırpınıp durur.Eşiyle bu durumu konuşmaya çalışır fakat eşi kendini işine o kadar odaklamıştır ki genç kızla aralarına koyduğu uçurumu farketmez.Genç kızın yalnızlığını bastırdığı tek yer kendine ait olan çiçek serasıdır.Bitkilerini asla ihmal etmez ve gününü serasında geçirir. "Yükledin tüm yalnızlığı omuzlarıma!Bu dört duvar arasında bir başıma yalnız bıraktın beni.Sen hiç gözlerinin bana nasıl bu kadar yabancı baktığını gördün mü?Görsen dayanamazdın zaten çünkü ben sana hiç öyle bakmadım, tüm sevgimle baktım gözünün içine.Benim annem de babam da sendin, senden başkasını aile bilmedim ben!Biliyor musun bence biz iki evli insan değiliz, biz aynı evin yabancılarıyız." Genç adam tiryakisi olduğu gözlere baktı, ilk günki gibi güzeldi eşinin gözleri.Yaptığı yanlışın farkındaydı.Oysa her şeyi eşini korumak için yapmıştı kendince fakat onu yanında tutamamıştı.Eşi elinde valiziyle evi terk ediyordu.Bu evliliği kurtarabilecek miydi?

Belki de asla bir numarası olmayacaktım. Bana hiçbir zaman aşık olmayacaktı. Beni sevdiğini bile tam anlayamıyordum ama onun yanında olmak için inanılmaz bir çaba gösteriyordum. İdeal bir insan değildi. Dengesiz, ruh hali bozuk, ne dediğini bilmeyen şizofrenik bir kişiliği vardı. Benim en güzel tablom, tuvaldeki en güzel rengim, kitabımdaki en güzel karakterimdi. Filmimin başlangıcı değildi ama sonuydu. En güzel melodim, en güzel notamdı. Bana göreydi, benim içindi. Ona bağlanmak istemezken, tuzağa düşürülmüş yunuslar gibi ağlıyordum. O benim Gökyüzüm, Denizimdi... Bana aşık olmamasına dayanabilirdim ama bir başkasını sevmesine katlanamazdım.

Tüm o sözlere rağmen bir laf dahi etmemişti karşısındaki adama .gözleri çoktan dolmuş ama bir damla düşmesine izin vermemişti .kendine aslan gibi ürkütücü bir şekilde bakan adama bakmamak için gözlerini yerde tutuyordu ve böyle Akmak için an bekleyen yaşları tutmak daha zor oluyordu. O an düşündü .kendini şu dünyada silik bir yaratıkmış gibi hissettiren adamın karşısında o değil de başka bir çocuk olsa sahiden bu sözlerin altında kalırmıydı,başkası olsa yine de bu evin içinde zor da olsa nefes almaya devam eder miydi ,gitmez miydi yani ,hiç mi zoruna gitmezdi bu sözler ,duyduğu hakaretler ? Belki de o adamın dediği gibi o kadar güçsüzdü ki başkası olsa susmazdı. Ama onun susma nedenleri vardı.o sözleri duyarken ardında ağlayan annesi ,odada kendi gibi ağlamamak için zor duran kardeşi..boynunu Büken sadece onlardı .yoksa o da bilirdi söylenecek sözleri . Sanmıştı ki hayat hep böyle geçecek ,hep o adamın yanında her gün bunu da demez dediği sözleri duyarak bitirecek. Ama öyle olmadı . Kendine hep uzak sandığı bir yakını onu o çukurdan aklında hiçbir şüphe kalmadan tuttuğu gibi çıkarttı .baba yarısı denilen ama tam bir baba olan amcası solmak üzere olan gül`ü aldı ve verimli topraklara koydu Şukufe`nin hayatı ...

"Seni seviyorum." dediğinde hızlanan kalbimi ona yansıtmadım. Gözlerimi gözlerine diktim ve şöyle dedim: "Yaradandan ötürü mü?"