Kitap Tür Kategorileri

Dünyaya hükmeden dört temel günah ve onların Elçileri vardı. Bunlar; Kibir ve Öfkenin Elçisi. Haset ve Yalanın Elçisi. Tembellik ve Açgözlülüğün Elçisi. Şehvet ve Oburluğun Elçisi. Bu günaha eğilimli olan herkes bir şekilde tespit edilmeye ve bir gün doğup büyüdükleri Günahsızların arasından alınıp asıl ait oldukları yere götürülmeye mahkumdu. Ta ki tüm dengeyi bozan bir Günahın gün yüzüne çıkmasıyla her şey değişecekti. Günahsızların arasında yaşayan yeni bir Günah doğmuştu. Tanrıların sadece Elçilere bahşettiği Büyü gücünü kullanmak… Bu günahın varlığından haberdar olan Elçiler Günahsızların arasında yaşayan ve yeni günahı işleyen kişinin peşine düşmeli ve daha da güçlenmeden onu yok etmelilerdi. Fakat hesaba katmadıkları bir durum vardı. O da yeni günahın sahibinin bir kadın olmasıydı…

Kalp durur, akıl unutur...Ruh, ne durur,ne unutur... Sen beni ne kalbinle,ne aklınla sevdin. Sen beni ruhunla sevdin Efsa ! Bu ruh, bu bedenden ayrılmadıkça sen beni unutmazsın....

-Tanıtım- İki düşman ailenin çocukları farklı yer ve şartlarda tanışır ve aşık olurlarsa ne olur? Sevgi mi yoksa düşmanlık mı kazanır? Düşmanlık biter mi yoksa artar mı? Peki ya sonunda mutluluk var mı? Yanlış anlaşılmalar, gizli tehdit mesajları, pişmanlık, düşmanlık ve aşkı bir arada yaşayan düşman çocuğu Emre ve Cansu onlar. ‘Hangisini yapmam daha doğruydu? İçimden ne yapmak geçiyordu? Kendime bu soruları sorup cevaplarını bulmam gerekiyordu.’ ‘Bunları okurken azım açık kalmıştı. O kadar çok şaşırmıştım ki bu gerçek olabilir miydi? Nasıl olur da bu denli denk gelirdi nasıl bir tesadüftü bu.’ ‘Kendi sessizliğimdeki çığlıklarımı acımı bile duyan kardeşlerim vardı bunun için çok şanslıydım ve sadece duymuyor beni o sessizlikten de çıkarıyor çıkmak için ellerinden geleni yapıyorlardı. ‘Kendi sessizliğindeki attığı çığlıkları bile duyacak kardeşlere sahip olmalı insan bu gerçekten muhteşem bir şey çünkü ne olursa olsun düştüğünde de kalktığında da güldüğünde de ağladığında da onların yanında olacağını biliyorsun.’ ‘ ***: Bence sen beni dinle yoksa yaşayacağın kötü olaylar olacak.’

Üç abisi ve bir erkek kardeşi olan kız...

Tek istediğim hayallerime kavuşmaktı.

Aşk hiç bu kadar zor olmamıştı

Yeni yeni idrak edebilmiştim olayları ona rağmen aklımda binlerce soru dönüyordu. En önemlisi ise koca bir NEDEN babam doğduğumuzdan beri böyle bir insandı. Bakkal, manav, fırın akla kim gelirse onlardan borç yahut veresiye yazdırırdı. Zaman ilerledikçe eline iki kuruş geçerdi ya kadınlara ya da kumara harcamaya başladı bazen ikisine birden harcardı. Söz konusu o değildi benim için önemli olan asıl önemli olan yeğenimin hayatı. Evlilik benim için bir şey ifade etmiyordu ama şuan yaşadığım her şey saçmalıktı koca bir şaçmalık. İçimde her şey birbiriyle savaş halindeyken ağzımdan sadece “ neden “ sorusu çıktı. Arkamdaki uğutular netleşmeye başladı. Ablamın yalvarışlarıyla babamın yalancı sevgi gösterisi midemi bulandırıyordu. “dediğim gibi klişeleri severim “ dedi gülümseyerek. Bir insana gülümsemek bu kadarmı eğrelti dururdu. “ hayır “ dedim yanından geçerken kolumu tuttu. “ seni araştırdığımda bu kadar vicdansız olduğunu tahmin etmemiştim “ dedi arkamdan ablam bana bir şeyler atıyordu bıraksalar beni öldürecek gibi bir hali var. “vicdan “ dedim kahkaha attım. Kolumu sertçe ondan çektim “o duygu uzun zamandır kullanmıyorum “ dedim kapıdan çıktım.

Kadının suratında oluşan ifade tam bir karmaşıklık abidesiydi. Adam gözlerini kadına yerleştirmiş o karmaşık ifade ile savaşıyordu. Kalpleri tekrardan atmaya başlayan iki insan, yeni hayatlarında, kaderin ipleri etrafa saçmasına izin veriyordu. Kader mantığı saf dışı bırakarak büyük bir azimle örüyordu iplerini. Yardım istemiyor, kimseyi suçlamıyordu. Kaderden kaçmanın aptallık olduğunu göstermeye çalışıyordu. Başarmanın verdiği gururu iliklerine kadar hisseden kader, bu sefer daha sıkı atıyordu düğümlerini. Ruhları saran kırmızı ipin ucunu, bedenlere mühürlüyordu. Çünkü işin içine mantık girdiğinde, bedenler istemedikleri halde birbirlerine küserdi. Bu sebepten sevmezlerdi birbirlerini…

Hakim Yelda Doğan ve mimar Yaman Yıldırım aşkı sizleri bekliyor ✨️

Tekrarı yoktur bazı şeylerin ; HAYAT gibi, AŞK gibi, ÖMÜR gibi Almira~Savaş ****** " Ben çevremde tutunacak bir dal aramayı bırakalı çok oldu Hatice Hanım . Ne zaman bıraktım biliyor musunuz ? " Arkasını dönüp bana bakınca gözlerimi çekip , ellerime baktım . Ne de olsa kırgınlıklar en önce gözlere yansırdı. Bir kişiye daha olan kırgınlığımı bilmesinler istiyordum. -" Ağacın kendisi olduğumu anladığımda ... " ****** -" Almira Hanım gerçekten bu kadar sessiz birisi misiniz ? " Koca salonda tanımadığı adamın sorduğu ile kaşları havalanmıştı . Evet onlar geldiğinden beri hiç konuşmamış , ortada dönen muhabbeti dinlemişti . Yanında oturan Savaş rahatsız bir şekilde hareketlenip beline elini koymasıyla yay gibi gerildi. Kocasının pek hoşuna gitmemişe benziyordu onunla konuşulması. Onun gözlerinin içine bakarak soruyu cevapladı . -" Kimin dinlediğine bağlı ! " *******

"Sanki hiçbir şey uyaramaz, içimizdeki sessizliği. Ne söz, ne kelime, ne hiçbir şey. Gözleri getirin gözleri."

Herşey bir yalanla başladı ve artık doğruyu söylemek için çok geç...

Bazı yaşanan şeylerden sonra tekrar eskisi gibi olamazsınız. Aden yaşadıkları sonrası içine kapanmış ve görmeyeceğini düşündüğü rastgele birine yazar...

05*********: Beyaza vuran papatyalarının solmasına izin vermeyeceğim. 05*********: Bedeninin rüzgarın şiddetinden yıkılmasına izin vermeden sıkıca sarmalayacağım seni.

Gecenin bir yarısı korkusuzca elinde kütüğü savuran kadın ile göz göze geldiğimiz an aşık olmuştum O kadın kim miydiO kadın savrulan bir gemiydi Ben ise onun için isterse liman, ister huzurlu dalgalar olacak adam🎶 "Simsiyah gecenin koynundayım Yapayalnız.."

0542**: Baktıkça içim gidiyor. 0542**: Kalbim, yerinden çıkacak gibi oluyor. 0542**:Böyle bazen bakmaya bile kıyamıyorum sana. 0542**: Dokunsam, kül olacakmışsın gibi oluyor ama dokunamıyorum bile. 0542**: Ne denir buna biliyor musun? 0542**: Buna sırılsıklam aşık olmak denir. Ayçıl: Tıch, Ayçıl: İmkansız bir aşk denir.

Tesadüfler aşkı sever burada. 90`larda çocuk olan iki gencin masum bir bakışmadan, sonsuzluğa kanat çırpan sımsıcak hikayesinde, Leyla&Ömer içimizden birileri... Sosyal medya yok, yasaklar çok, kurallar katı, aile baskısı , abi şerri, mahalle kültürü burada! Biri esnaf çocuğu öğretmen, biri çiftçi çocuğu bir subay; yurdum insanı ve hayatın içinden samimi, gerçekçi ve sıcacık ilişkilerle örülü bu hikaye içinizi ısıtacak. Sana gökyüzünü ısmarladım, Gülüşlerinde güneş batsın diye... Geceleri soğuk olur Gözlerini düşledim, İçimi ısıtsın diye... Nazım Hikmet. "B planına geçecektik mecburen... Demokrasilerde çareler tükenmez! Her ne kadar bizim ev hala otokrasi ve ılımlı şeriat ile yönetilse de... Nazım`ın dediği gibi bir direnişse yaşamak! Diren Leyla düsturuyla... Büyük halamı aradım! Halam bizim evdeki devrik demokrasiye karşı, Avrupa Birliği sayılırdı. "

cagatykn: +1 öndeyim yani mirayalkn: o anlamda düşünmedim, ama mantıklıymış. cagatykn: senin için bu kadar önemli mi? mirayalkn: öyleymiş cagatykn: iyi bari mirayalkn: neden? cagatykn: hanımın gözüne girdik, dahası var mı?

Sesler kesildiğinde gelen o nefes kesici koku ile içime derin bir nefes aldım. "Sen.. Beni buldun.." dedim. "Beni evinde beklemeliydin güzelim." dedi. "Uhm babam va-" babamdan bahsetmemeliyim. "Seni dışarıda beklemek istemiştim sadece." dedim. "Gece yarısına 22 dakika varken mi?" dedi. Harbi ben niye erken çıktım ki. "Evde durmaktan canım sıkılmıştı. Hem kurt nereye gitti. Ne güzel seviyordum. Off çok tatlıydı." bir homurdanma geldi. "Ne var kurtları seviyorum." dedim. "Alastır`ı sevmiş olman hoşuma gitmedi" dedi. "Kurda isim mi verdin? Ahh çok güzel!" dedim.

Her şeyi yine unuttun değil mi? Kim olduğunu veya orada ne yaptığını? Hatırlayacaksın. Şimdilik tek yapman gereken, o bilgiye karşı olan arzunu dibine kadar körüklemen. Sorgula, araştır ve öğren. O sevmediğin, nefret ettiğin insanlardan insanlık öğren. Tek bildiğin duygunun nefret olmadığını öğren. Senin de duygularının olduğunu öğren... Not: Bu kitabın eski versiyonudur. Dilerseniz bu kitabı okuyup hikayeye ve evrene dair birçok bilgi edinebilirsiniz. Yeni versiyonu şu anda güncel olarak gelmektedir. Hikayeyi daha akıcı ve sürükleyici bir şekilde okumak isterseniz yeni versiyonu takip edebilirsiniz. İyi Okumalar!

Siz: Şimdi şöyle Siz: Pasaportunuz bende Siz: Bu da demek oluyor ki benimki de sizde

Nüket Kozcu, kendi halinde üvey annesinin yaptıklarından hoşnutsuz bir üniversite öğrencisidir. Bir gece bara gider ve tanımadığı bir adamla beraber olur. Ah, yanlış oldu; adamı çok iyi tanıyordur fakat sarhoşluğundan kim olduğunu anlamamıştır. Yakın arkadaşının abisi olduğunu farkettiğindeyse çoktan olayların akışına istemeden de olsa sürüklenmiştir. Nüket Kozcu bu geceyi aklından çıkarmayı planlarken, planları Savaş Akduman`ın planlarına toslar. Savaş Akduman, o gecenin etkisinden kurtulamaz ve Nüket`i beklenmedik bir şekilde kendi dünyasına davet eder. Nüket tarafından aldığı olumsuz yanıtlar ise Savaş`ı durdurmaya yetmeyecektir. Savaş için her şey `Şehvetten` ibarettir, Nüket ise `Aşk` istemektedir. Ya şehvet kazanacaktı, ya da aşk. Arası yok! "Sen satranç oyuncusu gibisin Savaş, hedefi değil hedefe giden yolu seviyorsun." (Nüket Kozcu) "Sen etrafına at gözlüğüyle bakarken birinin de çüş demesi bir zahmet zoruna gitmesin, güzelim." (Savaş Akduman)

Yalnız yaşadığı hayatında sorunları görmezden gelip hayatı her şeye rağmen seven İdil Bürküt; çalıştığı gazetede kendisine verilen görev nedeniyle İstanbul`dan Ankara`ya kısa süreliğine gitmek zorunda kalır gitmeden önce buluştuğu lise arkadaşlarıyla birlikte sorunlar da peşi sıra gelir; gizlediği sırlar, yaşadığı hayattan gördüğü baskı, umulmadık anda kendisine gelen aşk, hayatını karmakarışık bir hale getirir. *** Keşke kendini benim gözümden görebilseydin..." "Senin dilinden dinlemek de güzel." Tuttuğu elimin üzerini nazikçe sıvazladı ve dudaklarını değdirdi hafifçe. "Zaman geçtikçe senin yanında nefes aldığımı hissettim. Bir deniz misali iyi gelmiştin hayatıma. Deniz kızımsın artık çünkü denizlerin kızı, denizleri bünyende taşıyacak kadar güzel bir kalbin var." "Ben bu kadar değilim ama beni bu kadar ettiğin için teşekkür ederim." Bugün duygusallığımı en zirvede yaşıyordum. Bünyemin aldığı tüm kötü hisleri çekip almak ister gibiydi ve başarısı da gözle görülür şekildeydi. "Bu kadardan daha fazlasın kendine haksızlık etme."deyip beni kendine çekip göğsüne bastırdı. Gözlerimden yaşlar akarken kendime söz verdim, bu benim son ağlayışım olacaktı

Ben Hafsa Soykan, aynı zamanda Aurelia Mendez. Aslında gerçek beni tanımak için çıktığı yolda yıllarca kan kaybetmiş, eziyet görmüş ancak amaçlarından asla vazgeçmemiş olan ben, kimdim? Kendimi bulmak uğruna onlarca kez elini kana bulamış, vücudunda olanlardan çok ruhunda kalan izlerle yaşamaya mahkum olan ben, bu yolun sonunda amacıma ulaşabilecek miydim?

Başlangıç Tarihi 14.09.2024 23.23

ÜÇÜZLERİN AİLELERİNİ BULMA YOLCULUGU

"Sen benim esirimsin. Sadece bana özelsin. Bu gece tamamen benim olacaksın. Tenin, tenim olacak." Kayra sıradan bir günde evine giderken kaçırılır. Neler olduğunu başta anlamasa da öğrendiği gerçekle kurtulması imkansız bir hâl alır çünkü kaçıran kişi onun katil olduğunu düşünüyordur.

"Işıkları söndürseler bile,yolumu kaybetsem bile seni kaybetmeyeceğim,seni bırakmayacağım Işık. Lütfen sen de beni bırakma çünkü benim yönüm ve ışığım sensin. Benim bütün yollarım sana çıkıyor,seninle yolumu buluyorum ben. İsmim bile bu kadar karanlıkken lütfen sensiz aydınlığa kavuşmamı bekleme benden Işık.Bırak senin aydınlığınla bulayım yolumu." "Ben onu her haliyle sevdim. O ise benim her halimi onda sevdi..."

Bir vârisin kendini bulması

17 yaşında ailesine yardım etmek için çalışan Leyla ve hayatına birden dalı veren onun yaşlarında bir çocuk... "Benden yıllar sonra ki sana `onu hatırla` "