Kitap Tür Kategorileri

Bir çok krallığı olan bir kıtada Sappen kralının bir hayali vardı. `Tüm kıtayı birleştirmek` Bunun için birçok savaş çıkardı. Neredeyse tüm kıtayı fethetti bir bölge hariç orada kara ağaçlar bulunması yüzünden Penumbra* ormanı dendi. Bu ormanı alamamasının sebebi orada yaşayan bir kabile toplulukları olması. O kadar çok kendilerini soyutlamışlardıki varlıkları bu savaşlar ile tanınmıştı. Onlara unutulmuşlar anlamında Oblivion dendi. Onlara her fetih için savaş açıldığında krallık üzerine birçok felaket geldi. En sonunda halkın ve soyluların zoru ile kral o topraklardan vazgeçti. İnsanlar böylelikle çocuklarına onların hikayelerini anlattı. Bu anlatılan hikayeler büyüdükçe büyüdü. Bu hikayeler içerinde tek doğru olan Oblivionların ruhlar tarafından kutsandığıydı.

Kapım nazikçe tıklatıldı "Zaman daralıyor prenses ellie" dedi nazik bir ses kafamı döndürmeden cevap verdim "biliyorum noan kız kardeşimi bulacağım ve o adamı öldüreceğim" Tahta geçmesine 1 yıl kala prenses ellie yatağında bir mektup bulur 2 yıl önce öldüğü söylenen kardeşindendir bu mektup kardeşinin yaşadığını anlayan ellie sadece bebeklik arkadaşı olan saray muhafızı noan ile birlikte kardeşini aramaya çıkar ama noanın eceli yazılmıştır. Bu süreçte ellie ne yapacaktır

Beni tanımıyorsunuz. Ben bile kendimi tanımıyorken başkasının beni tanımasını beklemek olmaz zaten. Benim hikayemi benim ile birlikte öğrenmek ister misiniz? Tek bir günde hayatı değişen Lara, yıllardır bilmediği akrabalarıyla tanışır. Ay Bekçiler, Su Tutsakları ve Karanlık Elçiler ile tanıştığında aklını kaçırma seviyesine gelmişti. Ama tüm bunların tek bir amacı vardı... Ailesini, halkını, dünyasını kurtarmak! Tek derdinin yeni evine yerleşmek olması gerekirken kendini savaşların içinde bulan Lara hayatındaki bu değişimlere hazır mıydı?

Gözler kalbin aynasıdır derler... Kalbimde yanan ateşi, kalbimin kırıklarını, iyileşmeyen yaraları yansıtmaya yetermiydi göz? Yeter mi anlatmaya? Yetmez... İçimdeki intikam ateşi her geçen gün büyüyordu ama söndürecektim elbet. İntikam alınacaktı. Alınmak zorundaydı. Ölmüş çocukluğumun, kırılmış kalbimin, tükenmiş ruhumun anısına...

"Benim için bu çatıdan aşağı atlamanı istiyorum." Bir plan, bir kumpas... Yolları birbirlerine karıştı. Çıkmaz sokaklar oldular. Duvarlar örüldü. Maskeler takıldı. Bu bir maskeli balodan fazlasıydı. Bir kumpasın gölgesiydi. Yüzlerine düştü. Görünmez etti. Adam öldü. Kadın yendi. Ama yenildi. Adam gitti kadın değişti. Adam değişti. Kadın unuttu. Tarih tekerrür etti. Issız bir sokakta yolları denk düştü. İntikamın acı zehri adamın aşkına sızdı. Adam artık intikam alacak kadar acımasızdı.

"Zincir birleşti, acı, çaresizlik ve cesaret birbirini buldu. Adam ve kadın birbirine yeniden mahkum oldu." Yıllar geçse de içinde yanan yangın sönmezmiş Ferda Alaz`ı gördüğünde bir kez daha anlamıştı bunu. Az önce ateşlediği silah düşmanı yerine ona küçük yaşta aile olan, yuva olan Alaz`ı vurmuştu. İçinin yangınını söndürmek için çıktığı yolda büyük alevlerin içine düşmüş halde buldu kendini. Gözüyle görmeden inanmamıştı Alaz`ın düşmanın sağ kolu olduğuna. Ama artık emindi karşında Alaz değil Efran vardı. Bu demek oluyordu ki yüreğini sevgiyle yakan yangın artık nefretle yakacaktı.

Kitabı okumadan hiç bir şey öğrenemezsiniz. Unutmayın! Cinayetler sırların içinde saklıdır. Ve katillerin sır dolu notları vardır.

İki kumar.Çifte kumar.Birisi zehrini bulaştırdı diğeri sevgisini.İşk kumarda kaybettim ama ikinci kumarda yüklü miktarda kazandım…

Hayatım her zaman sakin bir zaman dilimindeymiş gibiydi. Yaşantım, gördüğüm, bildiğim her şey yaşadığım yer bile farklı yaşam tarzlarına sahipti. Her zaman TÖRE adı altında bir çok genç heba etiler. Ama bir gün bunun içinde kendimi bulacağımı hiç zannetmiyor görmüyordum, böylemi olacaktı gerçekten hayallerim, çabalarım veya umutlarım onlara ne olacaktı? Ela harelerini gözlerime dikerek konuştu "Kaçmaya çalışman senin ecelin olacağını biliyor musun?" sesi o kadar soğuk buz gibi çıktı ki üşüdüğümü hissettim resmen. "Senden kurtuluş ölüm bile olsa bunu başaracağımdan emin olabilirsin." sert çıkması için uğraştığım sesimle konuştum buz gibi bakışlarına bakarak. Ne zannediyordu onun karşısında boyun eğip kaderime razı geleceğimi, yanındaki adamın belindeki silahı aldı eline. Korkuyla açtığım gözlerle boşluğunu bulup kaçmaya başladım ama bir silah sesi yerimde mıh gibi çakılmama sebep vermişti, beni vurmuş muydu? ‼️‼️Bütün kurgu ve içindeki bütün söz ve şiirler şahsıma aitiri, herhangi bir çalıntı veya değiştirilmiş şekilde paylaşılma durumunda telif haklarına başvurulacaktır.‼️‼️ 🪷BAŞLANGIÇ TARİHİ: 08.22.2024🪷 DEVAM EDİYOR

Babası tarafından yıllarca bir eve hapsedilen Büge, bir gece öldü sandığı abisi tarafından bu zulümden kurtarılır. Abisiyle yaşamaya başlar ve abisinin arkadaşı olan Asil`e karşı sevgi duyar. İlk başlarda abisi her ne kadar karşı çıksa bile bu ilişki bir şekilde sürer ancak Büge bir şeyleri öğrenmeye başlayana kadar...

Herşey bir kabusla başladı hayatım, gelecegim ve geçmişim . Bu kabusu bir rüyaya çevirmek benim elimde ve bende bu kabusu rüyaya çeviricem. Ben Umay, Umay Öztürko gece son huzurlu uykumu uyudum Babamın, annemin ve kardeşim Oğuzun intikamini ben alıcam herşeye rağmen onlar benim ailem Hadi Umay`ın zorlu hayatını okuyalım !! Bu benim ilk kitabım lütfen bir şans verin öpüldünüzz (Kafama eserse birde bu kurgunun icine gerçek ailem olayı ekleyebilirim)

Başkalarının hatıralarını çaldığın gibi kalbinide alıp götürüyorsun. Bana da öğretmeni isterim kalp nasıl çalınılır. Suretini gölgelediğin gibi hatalarını da gizliyorsun. Tüm hatalarını gizleyebilirim , yüzünü sevebilirsen. Göz önündeyken bile görünmezsin. Görünmezken bile görebilirim seni , gözlerimi kapatırsam. Güvenilmez olduğun kadar güvenmezsin. Güvenini kazanmak isterim sana güvendiğim an. İyi bir yalancısın başkalarının doğrularını bildiğin sürece. Tüm doğrularımı gösterebilirim yalan söylemediğin sürece. Kaybedecek bir şeyin olmadığı için hırslısın. Bana karşı kaybettiğin an kazandığını fark edeceksin. Saçının rengini bile bilmezsin , beni hatırlamadığın gibi. Sana seni anlatabilirim , beni affedebildiğin gün. Ve ben hayatını çalıp yerine geçen biri olarak seni seviyorum kelebek . Kendini seversen beni affedersin. Çünkü ben kendini sevdiğin gün kendimi affedeceğim kelebek.

Doğru bildiklerim meğerse yalanmış yalanlarla yirmi iki yasına gelmistim takini o güne kadar ikizim yerine beni kaçırdıkları gün basladı işkence maruz kalıp yürume yetkili kaybetim bu isgence yüzünden kral olmak için bir kurban gitmisti ve o intikam almak için herşeyi yapıcaklardı

İki hayat tek hikaye... Koruyanlar neden hep erkek olur? Bu sefer koruma bir KADIN(!) . . . Havucu bana uzattı. "İster misin?" Kafamı olumsuz anlamda salladım. "Havuç sevmem." Bir ısırık aldı havuçtan. Söylediğimi umursuyor gibi değildi. "Hadi gidelim." Dedim. Kaşları havalanırken karşımda havuç yiyen kızı izliyordum. "Nereye gidiyormuşuz?" Havucunun son kısmını da ısırdıktan sonra dibini camdan fırlattı. "Nereye olacak anlaşma yapmaya."

Yeniden Yazılıyor.

Hayatı değişmiş olan bir kız ve hayatını değştirdiği bir adam. İntikam, aşk, rekabet üçlüsü bir arada olursa ne olur? Ateş mi yenerdi suyu yoksa su mu ateşi? Yoksa hayat ikisine karşı galip gelerek yok mu ederdi onları?

Gözlerinde Yıldızları Taşıyan Adamıma Kendimi sonsuz bir okyanusun , içersinde ki küçük bir kum tanesiymişim gibi hissettiriyordu bu deniz, ki bu yalan değildi ; zaten dünyada öyle bir yer değil mi ? hangimiz değiliz ki . Çeketimin cebinde son kalan sigara paketine baktım ,içinlerinden birini seçtim ve dileğimi tuttum. Yıldızlarımı, sonsuzluğuna uğurlamıştım, ona karşı olan duygularımı nefretimi, aşkımı. Masada ki çakmağı alıp tek bir dokunuşla çaktım ateşi; hayallerime, umutlarıma . Kıvılcımlar arasından çıkıp sigaramı yaktığında, dudaklarımın arasına alıp keskince içime çektim. Duman çiğerlerimden geçerken dans ediyordu adeta, rahatlamış vücudum nikotini sevmişti, başımı bir kez daha kaldırıp baktım gökyüzüne, yalnız kalışıma. Ama alışıktım üzülmemiştim... Mantığım`da, duygularımda aynı yolu gösteriyorsa eğer, şayet bu doğru yolda olduğum anlamına mı gelir ? 🕯 Uyarı ⚠️ Kitabım`da Ki Tüm Karakterler Ve Olayların Kurumlarla Hiç Bir İlgisi Yoktur . Tamamen Hayal Ürünüdür . Tüm Hakları Saklıdır ⚠️

Küçükken annesi tarafından yetimhaneye bırakılan duygu 6 yaşında bir aile onu evlat edinmiştir. Ama Duygu bunu hatırlamamaktadır.Duygu yeni ailesinin yanında yazılıma merak sarmış ve birçok yazılım dili öğrenmiştir. Duygu gündüzleri gitar çalıp şarkı söyleyen normal bir liseli ama geceleri ise Gizemli bir hackerdir. Duygu, geçmişinin yarasının farkında olmamakla birlikte, gelecekteki hayatının önündeki engelleri aşmak için çalışmaktadır. Geçmişinin kötü hatıralarını, yaşadıklarını ve yaşadığı çevreden aldığı dersleri, Halkın görünmez kahramanı olmak için kullanmaktadır.

"Ama ben ilk defa kendimi evimde gibi hissediyorum. " "Hayır.Burası senin ancak cehennemin olur. " "Seninle cehennemde yanmaya razıyım." "Peki ya ben seninle bırak cenneti, cehennemi bile paylaşmak istemiyorsam. " Kitap şiddet ve zorbalık içerir. (Hayır cinsellik yok) instagram hesabı: Nisaffnat

İkimizinde intikam için ettiğimiz yeminler uğruna yapmayacağı birşey yoktu. Kaybettiklerimiz için, yarım kalmış yanımız için. 7 HİKAYE 7 ACI 7 İNTİKAM Bu intikam uğruna ölmeyi de, öldürmeye de göze almış 7 yoldaş...

Bir yıkılış, bin diriliş demekti. Bunu zamanla anlamak bana çok şey katsada soy adımı silip kaçmak benim yaptığım en büyük hataydı. Hatamı bana gösteren o olmuştu. Beni yeniden yaratıp hiç tanımayacağı bir gaddara dönüştürdü. Ben gaddar olan ailemden kaçmıştım. Beni tekrar o aileye gitmeye zorlayan o olmuştu.

Watty açılana kadar buradayız. Gözlerimin kapanmasına saniyeler kala ölümle yüz yüze gelmiş bedenim, bütün sevdiklerimin soğuk ruhlarına karışıyordu. Herkes ölmüştü ve sıra bendeydi, ölecektim. Saçlarımda hissettiğim azrailin parmakları bana huzur veriyordu, çünkü ben fark etmeden celladıma aşık olmuştum. Aşk ölümdü, ölüm ise huzur. Ben kollarında öleceğim adama aşık olmuştum ve onda huzur bulmuştum.

Korkunç. Hemde çok korkunç. Hayatım o kadar karanlıktı ki, şu an burada olmak bana farklı hissettiriyor. Bir zamanlar, ağlayarak, beni saçından sürükledikleri bu koridorlarda, başımda bir taç ile yürüyorum. Zamanında, kendini satan bir kadının gereksiz kızı olarak anılırken, şimdi ise, Dük`ün vârisi olarak anılıyorum. Eskiden, gereksiz ikizler iken, şimdi ise, gereksiz olan ölmüş, güçlü olan yaşıyor olarak bahsediliyorum. Tek fark, güçlüyüm. Ve zekâmı, kendim için kullanmaktan korkmuyorum. Tek fark, bunun benim 2. Hayatım olması. Geçmişimin gölgelerinden çıkıp, yine aynı kuleye kapatılmak için, kötülerin yürüdüğü yolda yürüme hikayem. Aynı olan şey ise, ikisinde de mutlu değilim. Kötü olanı yok edeceğim. İntikamımı alacağım. Ama ben, iyi bir insan değilim. Aynı babam gibi, kötüyüm. *ﾟ+*:ꔫ:*﹤　　﹥*:ꔫ:*+ﾟ Geçmişe dönüp, babasının Dükalığını yok eden, kötü bir kadının hikayesi.

Kızıl ikindide bir anne öldü. Beraberinde çokça ruh götürdü. Bir adam, Gölgesinde gri dumanlar tüten, Elleri bir avcının pençesine benzeyen, Kapıda göründü. Ölmüş bir ruh dirilmek istedi, İlkinde ölmediğini öğrendi.

18 yaşına kadar yaşadığı hayatın bir yalandan ibaret olduğunu öğrenen Aşina, bu yalana sebep olan herkesten intikam alma amacıyla yaşar ama öğrendiği her bir gerçek işini daha da zorlaştırır. URAGİRİ

Bir sevgi düşünün sonunda herşeyini kaybeden bir adam ve bambaşka bir hayatı olan bir kadın bir gün intikam almak için geri dönecek her şeyini kaybeden kişiyle değişen hayatlar

Dolunay her zamanki gibi karanlığın içinden parlarken üzerimdeki kanı da haylice gösteriyordu. Elimdeki hançer ve baştan aşağı kanla kaplı olmamla birlikte ayaklarım çıplak, saçlarım birbirine dolanmıştı. Bir başkası görse sanırım ona tramvatik bir görüntü olurdu ama bu kan lekesi akılda çıkan son şey değildi. Herkes kendine rahat bir koltuk seçsin. Film gösterisi için hazır mıyız?

İntikam Taht Güç Bunlar yaşamamı sağlar herkesin bana saygı duymasını sağlar bana saygı duymak zorundalar kitabın kötü kadını olmam öleceğim anlamına gelmez

İYİ OKUMALAR, OYLARINIZ İLE DESTEĞİNİZİ BEKLİYORUM :) O buradaydı. Bulmuş muydu beni? Gözlerimin içine bakıp her bir adımda bana yaklaşmasının başka anlamı olamazdı! Peki şimdi ne yapacaktım? Kaçmalı mı yoksa kalmalı ve sonumu mu beklemeliydim?

Bir insan nasıl kendi ölümünü yazabilirdi ki? Bu çok saçma biliyorum fakat gerçekten olmuştu. Kendi elimle yazmıştım sonumu. Yazdığım romanın içine nasıl girebildim? Tanrım galiba deliriyorum... O kadar karakter varken neden kötü karakter olmuştum ki!