Kitap Tür Kategorileri

Kaba saba, ailesine bile pek gülmeyen bir adam üç yaşında bir kızı olduğunu öğrenirse ne olur?

Her çiçek, doğası gereği güzel kokar. Fakat papatyalar koparıldıktan sonra güzel kokusunu yayar. Garip şey: Bir ölüm, bu kadar güzel kokabilir mi? Sana attığım her adımda kendimden bir parça kopardım. Kendimle girdiğim savaşta kalbim sana yenildi. Bu ne güzel mağlubiyet Papatyam... 🌼🍀 • • • • • Kapak tasarımı bana aittir. @ppastèque2 ©Tüm Hakları saklıdır

Tür: Askerî Aksiyon, Dram, Gerilim Özel Kuvvetler Timi Kurt Pençesi, Türk Silahlı Kuvvetleri’nin en seçkin, en ölümcül ve en yetenekli askerlerinden oluşan 8 kişilik bir özel kuvvetler timidir. Her biri birbirinden farklı yeteneklere sahip bu askerler, sınır ötesi gizli operasyonlardan, terör örgütlerine yönelik nokta operasyonlara kadar her türlü kritik görevi üstlenir. Bu timin üyeleri, sert eğitimlerden geçmiş ve yıllarca birbirinden zorlu görevlerde bulunmuş profesyonellerdir. Aralarındaki bağ sadece silah arkadaşlığı değil, kan kardeşliği kadar güçlüdür. Ancak bu timin içinde gözlerden saklanan, derin bir bağ daha vardır: Aşk. Tim komutanı Yüzbaşı Kuzey Tan Barutoğlu ve keskin nişancı Üsteğmen Gülru Demir, yıllardır inkar ettikleri ve savaşın ortasında filizlenen bir aşkla birbirlerine bağlıdırlar. Ancak, zorlu görevlerin ve ölümün gölgesinde, duygularını her zaman geri planda tutmak zorundadırlar.

-Nasıl yaparsın bunu. -Unutamadım. -Yalan söylüyorsun. -Neden yalan olsun.? Senin kollarında onun için ağlayıp ismini sayıklamadım mı? Seni o sanıp öpmedim mi? Şimdi neden yalan olsun? Bir abimin arkadaşı kurgusudur. Abisinin arkadaşına aşık olan Ebrar sonunda ona kavuşabilecek mi? Onları neler bekliyor. Hep beraber öğrenelim...

"Kahretsin! Bu nasıl bir sistem!?" Sinirle arkama yaslanıp ellerimle yüzümü avuçladım. Saatlerdir sisteme giriş yapmakla uğraşıyordum ama bir türlü giremiyordum. Sistemleri fazla kuvvetliydi. Hemde bir şirkete göre fazlasıyla kuvvetliydi. Bu daha çok şüphelenmeme neden oluyordu. Tam tekrar deneyeceğim sırada telefonum çaldı. Arayan Maske idi. Telefonu hızlıca açtım. "Ne buldun?" Ses değiştirme cihazını kullanıyordu. Bu yüzdende sesi çok cızırtılıydı. "Daha giriş yapamadım." Yürek yedim belki de ama doğruyu söylemiştim. "Şafağa kadar kayda değer bir şey bulamazsan kendine kaçacak delik ara." "Efendim, sistemleri çok güçlü. Normalde bu kadar uzun sürmezdi. Lütfen, biraz daha süre verin." "Sana yeterince süre verdim." "Bir gün daha efendim. Lütfen." Telefondan cızırtılı sesler gelmişti. Sanırım nefes veriyordu. "Yarın şafağa kadar vaktin var." Bir şey dememi beklemeden telefonu suratıma kapatmıştı. Hızla tekrar işe koyuldum. Umarım yarın şafağa kadar kayda değer bir şey bulabilirim... (Bu kitabı okuyan/okuyacak olanlar size başta saçma gelse de sonradan ileriki bölümlerde ne olduğunu, neden olduğunu açıklıyorum! Çok saçma, bu ne ya, ne alaka, tarzında yorumlar yapmadan önce sabırla diğer bölümleri okumanızı rica ediyorum! Arada sırada yine de saçmalıklar olabilir, ki bu çok normal bir sürü kitapta var, onlar içinse şimdiden özür dilerim!) * 17/02/2023 Notu: Kitap düzenlenmiştir! *

Küçük yaşta babası şehit olan Yonca babasının tabutu başında bir yemin eder herkesin bildiği. Ama bir yemini daha vardır herkesten gizlediği. Babasının şehadeti arkasından intikam için aynı yolu seçen Uğur. Babası gibi asker olup bayrak, vatan ve babası için savaşmaktadır. Yonca ile Uğurun ortak kaderi onlara neler yaşatacaktır.

Herkes hikayesini anlatmaya ‘bir varmış, bir yokmuş’ diyerek başlar. Ancak benim hikayem böyle başlamıyor. Benim hikayemin nasıl başladığını bende bilmiyorum. Çünkü benim hikayemin belli bir başı yok, sadece bir sonu var. Ve o son da benim için tek bir cümle yazılı. Her şeyimi anlatmaya yeten... “Bir kız vardı derler;karanlıktan korkardı, sonra da derler ki, bu kız şimdi karanlığa gömüldü...” Diye başladım hikayemi sizlere anlatmaya. Ama bu sözü değiştirerek son veriyorum hikayeme... “Bir kız vardı derler; yalnızlıktan korkardı, şimdi de derler ki, bu kız şimdi ebedi yalnızlığa gömüldü...” (Hikaye aslında Wattpad de yayınlanmıştır (ilk 6 bölümü) ama Wattpad kapatılınca buraya alınmıştır...)

Hep beraber.. HİCRAN ve PAMİR `in Hikayesine eşlik edeceğiz.. Görüşleri Farklı, Hayatları bambaşka.. İki farklı İnsan, iki ayrı hikaye, ortak acılar.. Kader onları bir araya getirdiği gibi, kalp kalbe de getirebilecek mi? Peki Sadece Sevgi, Bütün görüşleri, aykırı yorumları, ve Vesveseli Fısıltıları görmezden gelmeye yetecek mi? Hicranın İnanç temelli dünyası, Tanrıya kızgın olan öfkeli Pamir ile çatıştığında, Aşk engelleri aşabilecek mi ? Hep beraber Göreceğiz.. ///♠/// Sana bakınca; inanmadığı bir dinin tüm günahlarını işlemek istiyor insan ve sonra, sana bakınca; tanrıya bir başka inanıyor .. Keder soyut değildir . Görülebilir! Bir yüz de örneğin...

“Baba” dedim elimdeki oynadığım telefonu merak edercesine yanıma koyarak. “Annemi seviyor musun?” sanırım bu soruyu sormamı beklemiyordu. Gözlerini televizyondan ayırarak usulca gözlerimle buluşturdu ama sesi çıkmadı. Sanırım sevmiyordu annemi. Anneme doğru dönüp attığım o meraklı bakış annemin “benim sevgim ikimize de yeter” demesiyle hayal kırıklığına dönüştü. “Benim sevgim ikimize de yeter. Hem baban sevgisini göstermeyi sevmiyor değil mi Asaf?” “Tabii ki de öyle senin sevgin ikimize de yeter.” dedi babam sorumdan kurtulmuşçasına gülümseyerek. Babam hep böyleydi anneme sevgisini belli etmez ama sevgisini gösterince de umursamaz ve annemi yanından uzaklaştırırdı ama annemi seviyordu, gerçekten annemin babamı sevdiği kadar seviyor muydu?

CASUSLUK AKADEMİSİNDE EĞİTİM GÖREN GÜZEL BİR KIZ İLE MAFYA LİDERİNİN AŞKI... ``Senin için doğru erkek benim.`` Yüzümü tek eliyle okşadı. ``Bu doğru hissettirmiyor mu?`` ``Lucas...`` Beni duvara yasladı. Bakışlarımız kenetlendi. ``Sana dokunmamak için büyük çaba harcıyorum. Neden biliyor musun?`` Kafamı hayır anlamında salladım. ``Çünkü özelsin S. Kıymetlisin.`` ``Senin değilim.`` Aniden ağzımdan kaçan cümleden sonra tehlikeli bir şekilde gülümsedi ve çenemi tek eliyle kavradı. ``Ama benim olacaksın S.``

Herkes kadının yıkılmasını beklemişti halbuki o ilk darbesini bebekken yemişti. Yıkılmaya hiç niyeti yoktu ta ki o kara gözler hayatına girene kadar. Sorun değildi güçlüydü ve daha da güçlü olacaktı. Kimse tahmin etmemişti maviler siyaha boyanırken ortaya çıkacak tehlikeyi ve kimse kestiremezdi olacakları.

Abi burada." Hızla arkamı dönmemle Emre nin göz yaşlarıyla bana baktığını gördüm. "Yok yok yok hayır olmadı de nolur olmadı de." Emre başını yere eğdiğinde ayaklarımın bağı çözülmüştü. Korkar adımlarla karşı odaya doğru ilerledim. Tam kapı kulpuna elimi atmıştım ki Emre elini omuzuma attı. "Çok kötü abi çok kötü. Girme istersen ambulansı aradım ben." Gözümden akan yaşları elimin tersiyle silip hızla odaya girdim. "Yo yo Buket değil bu o olamaz" koşarak yanına gittim. Kuş gibi olan bedenini kucaklarımın arasına aldım Emre ceketini çıkarıp Buketin üzerini örtüp adamlara kafasıyla çıkın işareti yaptı. "Buket canım aç hadi gözlerini. Bak ben geldim. " sinirin, acının ve çaresizliğin bir birine karıştığı andaydım. O dokunmaya okşamaya kıyamadığım bedene kıymışlardı. Parçalanmış kiyafetleri, kan revan yüzü.

Annelik; bu hayatta bir kadının başına gelebilecek en güzel fakat aynı zamanda en korkutucu his. İçinde kendi kanınla, canınla besleyip büyüttüğün minik bir canlıyı taşımak bir mucize olabilir. Ancak o küçük melek için iyi bir gelecek sunamayacak veyahut onu bile bile kendi zevklerin ya da bencilliğin için bir karanlığa mahkûm edecekseniz, doğurmamanın daha doğru olacağını bilmeniz gerekliydi. Lale bunu yapmamıştı... Sadece anne olmak istiyordu, verdiği kararın arkasında nasıl bir yıkım yaratacağından, en kıymetlilerinin o enkazda kalacağından habersizdi. Her doğum gününe annesinin mezarı başında giren Güneş, hayatını kurtardığı yabancı ile birlikte hayatıda yeni bir döneme girecekti. Kendi sırlarının ağırlığını taşımakta bile zorlanırken kendinden saklananların ağırlığıyla yüzleşmeye hazır mıydı?

Buğlem, babasının ölümüyle sarsılan genç bir kadındır. Babası, adalet için savaşan bir gazeteci olarak tanınırken, Buğlem`in hayatı babasının gizemli ölümüyle altüst olur. Ancak Buğlem, babasının yolundan gitmek için gazetecilik yerine kendi yöntemleriyle adalet arayışına girişir.Babasının ölümüyle ilgili ipuçlarını takip ederken, Buğlem, şehrin karanlık sokaklarında ve yeraltı dünyasında kendini bulur. Bir gece, İstanbul`un derinliklerinde bir çocuğun vahşice öldürüldüğüne tanık olur. Bu olay, Buğlem`in adalet arayışını kişisel bir mücadeleye dönüştürür. Babasının ölümündeki gizemi çözmek için kendi yöntemleriyle hareket eden Buğlem, şehrin en tehlikeli figürlerini keşfetmeye başlar.Buğlem`in karşısına çıkan en büyük engel ise Barın adında gizemli bir adamdır. Barın, İstanbul`un suç dünyasının lideridir ve bir yandan toplumda saygın bir figür olarak tanınırken, diğer yandan şehrin karanlık işlerini yöneten bir güçtür. Barın`ın gizemli geçmişi ve karanlık sırları, Buğlem`in yolculuğunu karmaşıklaştırırken, onu adaleti sağlama yolunda zorlu bir mücadeleye sürükler. ©Telif hakları bana aittir.İçeriğimin kopyalanması dahilinde hukuksal işlem başlatılacaktır.

Dikkatsizlik yüzünden yapılan bir hata herkesin hayatını etkilerse ne olur? Yaşananlar! Hayaller ! Bu hayata mahkum edilenler, Dedektif bir karara zorunlu bırakılırsa, Peki ya verdiği kararın yükünü vicdanın da esir tutarsa ne olur? Yaşadıkları ajana ağır gelirse, Affedilenler, Affedilemeyenler, Peki ya yalanlar, ihanetler, sevgi ve sevgisizlik Sevgi insanı iyileştirebilir mi? Bir ajan ve dedektifin hikayesi olan bu kitapta bol kaos ve içsel hesaplaşmalar olacaktır. Şimdiden iyi okumalar...

Kan ve aşk kokan bu kalp gece yarısında adeta bir yıkıma dönüşmüştü. Yerde yatan bu ceset benim sonumdu. İnsanlar cinnet geçirmezlerdi…yalnızca kan ve aşk kokan o damarlarındaki kan atardı. Saniyesinde elleri titremeden öldürürlerdi ben Kardeşimi öldüren bir katildim. Öyle yaratılmadım ama havvadan yaratıldım topraktan geldim. Yani ölümden yaratıldım ben. Kan ve aşk kokan sokaklardan geçtim. Etrafıma baktım her yüz bir diğerinin tamamlayıcısıydı. Zamanın sertleştirdiği yüzler işte bende onlardan biriydim.

İhanetin gölgesinde kalan kadınların intikamı ağır olur. Mecburiyet, kollarını hayatına doladığı zaman susacağını sanır, seni hislerle yanıltır. Ama bazen onlar bile yanılır. Çünkü sen bir kadınsın. Sen susmak değil, haykırmak zorundasın. •Tüm hakları bana aittir.

KORUYUCU BİR MELEK LUCİFER AŞIK OLURSA? İçimde susmayan bir melodi hızlanırken sözsüz notalar kalbimde birikti. İlk defa kararan ruhum kalbimle bu melodide dans etmeye başladı. Melodi... İlk kez burada hiç müzik olmadığını fark ettim. Oysa müzik herkes içindi. "Niye müzik yok Lucifer? Her tür eşsiz sanat eserini bulundurduğun bu yerde niye notalar ve melodi yok?" "Ruhumun ezgileri yıllar önce benden çalındı Hazel. Bu yüzden müzik yok."

Konuşarak anlatamazsın derdini. Acıyla bağırsan da dökemezsin içini. Konuşsan insanlar seni dinlemez, Acıyla bağırsan da yine içine dökersin sessiz çığlıklarını...

Her insan küçükken kırılmıştır illaki, insan kırıldıktan sonra ya sürekli kırılıp üzülür ya da bir defa kırıldıktan sonra onu kıran kişiye taş kesilir dediklerini duymaz kısacası artık o onun gözünde bitmiştir. Küçüklüğünde kalbi kırılmış ve büyüdüğünde taş kesilmiş bir kız duruyor karşınızda bu kişi Farah gülce Ulusoy’du, onun bir kalbi yoktu artık onun kalbi taş kesmişti. Küçüklüğü onun için bir imtihandı, kişi dünyaya imtihan olmaya gelirdi yaşadığı hayat boyunca geçirdiği zaman imtihandır ona yıllar sonra Türkiye’den ayrılarak Rusya’ya gelmişti çünkü Farah artık dünyaca ünlü bir balerin ve dansçıydı. Farah Ulusoy dans ve baleyi aynı anda yapıyordu ve bu işte çok başarılıydı binlerce kişi onu dinlemek için geliyordu. Pekâlâ o mutlu muydu hayır pek sayılmaz o mutluluk nedir bilmiyordu artık o duygusuz birisine dönüşmüştü, artık üzülmüyor ağlamıyordu. Farah artık büyümüş ve olgunlaşmıştı o 20 yaşındaydı, duyguları ve yaşamındaki zorlukları onu zorlasa bile dünyalarca ünlü bir balerin olmuştu. Aynanın karşısına geçip saçlarıma şekil vermeye başladım, saçlarımın çok fazla yıpranmaması için sadece gösterim olduğu zamanlarda saçlarımı şekillendirip ısı kullanıyordum. Çoğu zaman asık suratlıydım çok soğuk olduğum söyleniyordu ama hayranlarıma daha doğrusu buralarda olamam onların sayesinde olduğu için aileme gülümsüyordum gülümsemeyi sevmiyordum gülümserken çok fazla yoruluyordum somurtmak bir insana bu kadar mı yakışır diyorlardı hepsi yalancıydı. Hepsinin gözlerine baktığım zaman gerçekleri görebiliyordum bu özel bir güç değildi sadece 6.hissim kuvvetliydi, giyinme odama girerek dolabımın içinden siyah tüllü elbisemi alarak aynanın karşısına geçtim, üzerimde nasıl duracağını düşündüm. Sevgili annem Monozza her güne bir video kaseti bırakmıştı ,annemin ismi Arap kökenliydi kendisi de Arap olduğu için monozza ismi onlar için gayet normaldi. Kaseti yerleştirerek ekrandan annemi izlemeye başladım, vaktim kısıtlıydı ama her gün yaptığım gibi makyaj yaparken onu izleyebilirdim. Gözlerime koyu renklerle vurgulayarak kırmızı bir ruj sürdükten sonra yerimden kalkarak aynaya karşı “harikasın Farah” Rusya’da kendime ait bir evim vardı kapımı kilitleyerek arabama doğru ilerledim. İstikamet ruhlarını kaybetmişler müzesiydi. Yarım saatlik bir mesafem vardı, kendiliğinden açılan radyomu kapatarak arabamın içine hakimlik sağlayan sessizlik ile yoluma devam ettim. Düz yolda ilerliyordum müzeye yakın bir yere oturmayı tercih etmiştim ışıklarda durduğum zaman karşıdan karşıya geçmeye çalışan teyzeye dikkat kesilmiştim, sol bacağı ilk adım attığında aksarken ikincisinde sağ bacağı aksıyordu bir adam geldiği zaman yanına yardım etmek için teklif etmişti kadın anladığım kadarı ile teklifini kabul etmiş karşıya geçtikleri zaman da adam kadına acıdığı için para vermişti. Yalancıydı. Yola devam edip müzenin önünde park edip arka koltuktan siyah uzun kabanımı aldım, üzerime giydikten sonra arabadan inip dışı gösterişli olan binaya girdiğimde çalışanlar sıra halindeydi ,rastgele bir çalışan “merhabalar Farah hanım, lütfen bu yandan” arkasından ilerleyerek perdenin arkasında beklemeye başladım çok fazla gürültü ve çocuk sesi vardı arkadan el işareti yaparak “çocukları dışarıya çıkartın” adam “ama” itiraz ederek” çıkarın dedim” kabanımı çıkartarak karşımdaki boydan aynalara bakarak “az kaldı.” Gözlerimi kapatarak `umiy tatamanaa li altawfiq” ışıklar kapandığında opera müziği başladığında perde de açılmıştı gözlerimi yumarak etrafımda tur atarak seyircilere doğru ilerledim gözlerimi açıp sağ ayağımı yukarıya kaldırıp tekrar döndüm. Dans hareketlerini yapıp bir andan da bale ye uyarlamaya çalışıyordum, aynı zaman da kendimi dansa kaptırmamaya uğraşıyordum, kaptırdığım an süre yi unutup dansa devam ediyordum. Şarkı bittiği zaman seyircilerin önünde eğilerek” Spasibo za prosmotr.” seyirciler alkışladığı zaman bakışları tanıdık gelen birisini gördüm evet fazlası ile değişmişti benim gösterimde benim hayatımı yerle bir eden birisinin ne işi vardı. Kalbimin sıkışması ile dayanmaya çalıştım, içeriye girip haplarımı atmam gerekiyordu ama ben içeriye giremiyordum beynim komut vermeyi durdurmuş ve karşımdaki adamdan gözlerini alamıyordu o ise yanındaki kadınla konuşmaktan beni fark etmemişti bile Yıllarımın katili Atilla vasilievaydı. “İki insan da yıllarca birbirlerini görmek istediler, aynı yerlere gitmek istediler bilmiyormuşçasına karşılaşmak istediler evren onları karşılaştırdı ama onlar birbirlerini fark edemediler.”

Babası iflas ettikten sonra hayatı bir anda değişen 18 yaşındaki genç kızın sonrasında başına gelen talihsiz olaylar ve hayatına giren yeni insanları anlatan bu sürükleyici kitabı okumanızı tavsiye ederim.

Sadece evlenip ,düzenli bir hayatı olsun isteyen Yusuf , eneştesi onu yaşlı bir adamla evlendirmesin diye Yusuf ile evlenmeyi kabul eden Zeynep .. ***** Hep dalgınım bugünlerde Saati cezveye koyup yumurta tutuyorum, Bir gün takvime bakmasam yılı unutuyorum . Aklım başıma gelmiyor , başıma çarpmadan dallar Yolda yürürken dalıp dalıp gidiyorum. Nisan `a kaç var diyorum saati sorarken . Hiç böyle olmamıştım . Bilenlere sordum; `aşk bu `dediler! Okuduğu şiirler yeni yeni karşılık buluyordu onun kalbinde ..Artık şarkılar daha anlamlıydı ..Her şey de daha karışık .. Birbirine mecbur iki genç ,Zeynep ve Yusuf.. ** Not: Kitap aynı kullanıcı adı ve isimle Wattpad`de de var .

Öğretmen olmuş bir kızın doğuya atanınca yaşadığı zorlukların hikayesi... Tek başına yardıma muhtaç bir öğretmenin yardımına koşan bir askerin hikayesi...

Gece’nin sessizliği, Özgür`ün sabrında yankı buldu. İkisi de kaybolmuştu, ama birlikte yollarını bulacaklardı; sessizlikle başlayan hikayeleri, kalplerinin fısıldadığı gerçeklerle yazılıyordu.

Geçmişte yaşadığı şeyleri tekrar tekrar yaşamamak adına sürekli güçlenmek için çalıştı ve çalışmaya devam ediyor. Sonunda güçlenmek için doğru yeri bularak olabileceği en güçlü hale gelecek ve bu yolda yoluna çıkacak olan her şeyi ve herkesi yok ederek yoluna devam edecek. Ejder Soykıran, bütün tanrıları geride bırakmaya geliyor.

İsabella Mercier mükemmel zevki, ondan da mükemmel moda anlayışıyla sadece Londra`nın değil Avrupa`nın da en beğenilen terzisiydi. Üstelik eşsiz bir güzelliğe sahipti. Sebastian St. James`le tanışıncaya kadar aldığı tüm övgülere ve hatırı sayılır müşterilere rağmen son derece sakin ve mütevazı bir yaşam sürüyordu. Sebastian St. James, Warwall Dükü, İsabella`nın hayatına bir fırtına gibi girmişti. Onunla saygın bir geleceğe sahip olması mümkün değildi ama yine de bu güçlü ve soylu erkeğe derinden bağlandığını hissediyordu. Sebastian St. James; bir dük olarak topraklarına, o toprakların insanlarına karşı görevlerinin ne olduğunu bilerek yaşıyordu. Henüz çok gençken yaptığı evlilikten geriye sadece hayatındaki en değerli varlık olan kızı Elizabeth kalmıştı. Onun için yapamayacağı fedakarlık yoktu. Bir daha asla evlenmemeye dair ettiği yemini sırf Elizabeth`in geleceğini düşünerek bozmaya kararlıydı. Karşılaştıkları ilk andan itibaren fazlasıyla ilgisini çeken İsabella Mercier, Warwall Dükü için uygun bir evlilik adayı asla olamazdı. Soylu değildi ve evlilik çağını geride bırakalı yıllar olmuştu, üstelik hayatını üst düzey aristokrat kadınların elbiselerini dikerek kazanıyordu. Kadınlarla ilişkilerinde hep kontrollü olan Sebastian, İsabella`nın sakin tavırları, gizemli kişiliği ve akıl almaz güzelliği karşısında mantıklı düşünmekte zorlanıyor; onunla bir gelecekleri olabileceğine inanmak istiyordu. Ne var ki henüz İsabella`nın geçmişini bilmiyordu.

Herşey bir kabusla başladı hayatım, gelecegim ve geçmişim . Bu kabusu bir rüyaya çevirmek benim elimde ve bende bu kabusu rüyaya çeviricem. Ben Umay, Umay Öztürko gece son huzurlu uykumu uyudum Babamın, annemin ve kardeşim Oğuzun intikamini ben alıcam herşeye rağmen onlar benim ailem Hadi Umay`ın zorlu hayatını okuyalım !! Bu benim ilk kitabım lütfen bir şans verin öpüldünüzz (Kafama eserse birde bu kurgunun icine gerçek ailem olayı ekleyebilirim)

Telefonumun ışığı yine söndü, tekrar açtım. Miğdeme kramplar giriyor, miğdem bulanıyordu. Arkadaşlarla tiktokta bir oyun oynuyorduk, oyun şöyleydiEkranda bir takım görevler çıkıyordu ve efekt kimin yüzüne gelirse görevi o yapıyordu.Şansıma tüküreyim ki "abinin arkadaşına özledim yaz" görevi bana geldi.

Menekşe, bir askerin vicdanıyla sarıp sarmaladığı, şefkatiyle bağrına bastığı, getirildiği toprağı vatan bilmiş solmuşken yeşertilmiş o kız çocuğuydu. O gönlünü cevval bir yidiğe vermiş sevdasıyla büyümüş ve kışın ortasında açmış bir çiçekti... 🌺 Geçimlerini gül yetiştiriciliği ile sürdüren çocukları hiç olmamış Tozkoparan çifti ayrılığın hüznünü hissettmişti. Süheyla, Subay olan eşini kardeş vatanın dağlarına göreve gönderirken içinde büyük bir sıkıntı vardı. Genç subay, Karabağ dağlarında öldürdüğü teröristin yanında bir kız çocuğu olduğunu görünce, ona sırtını dönüp gidememişti. Kız çocuğu üşümüş ve günlerdir hiçbir şey yememişti. Eşinin çantasına koyduğu gül reçelinden bir kaşık uzattı. Bir bakışıyla yüreğine işlenen küçük kızın bakışlarını ardında bırakıp gidecekken duymayı planlamadığı bir şey vardı. "Baba!" Her şey bir gül reçeli ile başlamıştı. Başlama tarihi: 8 aralık 2023 Telif hakkı saklıdır...

karanlık çökerken izledim./ daha da hızlandı büyümesi./ karanlıktan aldı boyunu./ karanlıkta aldı.